ลูกครึ่ง หมายถึงลูกที่เกิดจากพ่อแม่ที่เป็นคนต่างชาติกัน[1] คำว่าลูกครึ่งในประเทศไทย ไม่แน่ชัดว่าใช้ครั้งแรกเมื่อไหร่ ไม่พบในกฎหมายตราสามดวง และคาดว่าคงเริ่มใช้หลังรัชกาลที่ 4[2] ในสมัยอยุธยา ลูกครึ่งเกิดจากพ่อค้าฝรั่งในเมืองไทย และที่อพยพมาจากต่างประเทศ มีลูกหลานที่เป็นไพร่ในกรม เช่น กรมฝรั่งแม่นปืน เป็นต้น คนไทยสมัยนั้นไม่รู้สึกว่าลูกครึ่งแตกต่างจากไพร่ฟ้าทั่วไป จึงยังไม่เรียกคนเหล่านั้นว่าลูกครึ่ง จนเมื่อลูกครึ่งฝรั่งมีความแตกต่างขึ้นมา คือไม่ถูกเกณฑ์แรงงาน หรือไม่ใช่ไพร่เพราะมีกฎหมายฝรั่งคุ้มครองตามสิทธิสภาพนอกอาณาเขต อีกทั้งยังแต่งกายและมีวิถีชีวิตแบบฝรั่ง แต่จำนวนลูกครึ่งก็ยังมีไม่มากนัก มีลูกครึ่งฝรั่งที่มีบันทึกในอัตชีวประวัติที่ชื่อ เออิจิอะไร ตีพิมพ์เป็นหนังสือในยุคใหม่ ลูกครึ่งโดยมากเกิดจากพ่อหรือแม่ชาวตะวันตกที่เข้ามาอยู่อาศัยหรือทำงานในประเทศไทย หรือเมื่อพวกเขาไปศึกษาต่อในต่างประเทศ มีรายงานว่าในปี พ.ศ. 2528 มีจำนวนลูกครึ่งในประเทศไทยประมาณ 7,000 คน[3] คนรุ่นหลังนี้เป็นที่นิยมมากขึ้นในสังคม จนลูกครึ่งกลับมาเป็นที่นิยม เพราะอุตสาหกรรมบันเทิง[2] ที่พวกเขาสามารถพูดภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่ว กับหน้าตาที่มีส่วนผสมแบบตะวันตก เช่นสีผิวอ่อน/ขาว ตาใหญ่และมีสีแตกต่าง รูปร่างสูง ที่เป็นที่สนใจสำหรับสังคมไทย โดยเฉพาะในสังคมวัยรุ่นที่เป็นที่นิยม ศิลปินลูกครึ่ง ที่โด่งดังอาทิเช่น นาตาลี เดวิส, มาช่า วัฒนพานิช, ทาทา ยัง, คัทลียา แมคอินทอช, แอน ทองประสม, อารยา เอ ฮาร์เก็ต, ศรีริต้า เจนเซ่น, พอลล่า เทเลอร์, มาริโอ้ เมาเร่อ, อุรัสยา เสปอร์บันด์, ณเดชน์ คูกิมิยะ, อเล็กซ์ เรนเดลล์, ราณี แคมเปน เป็นต้น