บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่งวารันเจียน (นอร์สโบราณ: Væringjar, ภาษากรีกยุคกลาง: Βάραγγοι, Βαριάγοι, ยูเครน: Варяги, อังกฤษ: Varangians หรือ Varyags) คือชนไวกิง[1][2] และ ชาวนอร์ส ที่เดินทางไปทางตะวันออกและทางใต้ไปยังบริเวณที่ในปัจจุบันคือรัสเซีย, เบลารุส และ ยูเครน ส่วนใหญ่ในคริสต์ศตวรรษที่ 9 ถึง 10 แต่นักวิทยาศาสตร์บางคนกล่าวว่าคำว่า “วารังเจียน” หมายถึงชนชาติพันธุ์ก็ได้ที่เป็นนักเดินทะเล พ่อค้า หรือโจรสลัด คำนี้ใช้ในบริบทที่เกี่ยวข้องกับไวกิงและกองทหารสลาฟที่เดินทางระหว่างเมืองสำคัญทางการค้าและมักจะเข้าทำสงครามเมื่อมีโอกาส คำที่คล้ายคลึงกันในภาษารัสเซีย “เนเม็ต” (немец) ใช้สำหรับชาวต่างประเทศจากประเทศในยุโรปแต่ส่วนใหญ่หมายถึงเยอรมัน ในภาษารัสเซียสมัยใหม่คำนี้หมายถึงคนเยอรมันตามหลักฐานบันทึกพงศาวดารของเคียฟรุสที่รวบรวมราว ค.ศ. 1113 กล่าวถึงกลุ่มวารังเจียนที่รวมทั้งชนสวีด, ชนรุส, ชนนอร์มัน, ชนแองเกิล และ ชนกอตแลนเดอร์[3] ชนวารังเจียนส่วนใหญ่ที่ไปตั้งถิ่นฐานอยู่ทางตะวันออกของบอลติก รัสเซีย และดินแดนทางตอนใต้มาจากบริเวณที่เป็นสวีเดนปัจจุบัน[4]ชนวารังเจียนทำการค้าขาย โจรสลัด และ ทหารรับจ้าง และมักจะเดินทางทางน้ำ ไปจนถึงทะเลแคสเปียน และ คอนสแตนติโนเปิล[5]