ศาลสูงสุดสหรัฐ หรือ ศาลยุติธรรมสูงสุดแห่งสหรัฐอเมริกา (อังกฤษ: Supreme Court of the United States: SCOTUS) เป็นศาลยุติธรรมชั้นสูงสุดของฝ่ายตุลาการส่วนกลางในสหรัฐอเมริกา จัดตั้งขึ้นตามรัฐธรรมนูญสหรัฐ มาตรา 3 ใน ค.ศ. 1789 มีเขตอำนาจชั้นอุทธรณ์ (appellate jurisdiction) ในลำดับขั้นสูงสุด ซึ่งโดยมากเป็นอำนาจในการใช้ดุลพินิจ. สำหรับคดีที่อุทธรณ์คำวินิจฉัยของศาลกลางและศาลรัฐทั้งปวงเกี่ยวกับประเด็นข้อกฎหมายกลาง ทั้งมีเขตอำนาจชั้นต้น (original jurisdiction) สำหรับคดีหลากหลายรูปแบบ นอกจากนี้ ในระบบกฎหมายสหรัฐ คำวินิจฉัยของศาลสูงสุดในการตีความกฎหมายรัฐธรรมนูญกลางยังถือเป็นที่สุด แม้จะเพียงมีขึ้นในบริบทของคดีหนึ่ง ๆ ที่ศาลมีเขตอำนาจก็ตามปรกติแล้ว ศาลประกอบด้วยประธานศาล (Chief Justice) หนึ่งคน และองค์คณะผู้พิพากษา (Associate Justice) อีกแปดคน ซึ่งประธานาธิบดีเสนอชื่อให้วุฒิสภารับรอง เมื่อได้รับแต่งตั้งแล้ว ตุลาการดำรงตำแหน่งจนกว่าจะเสียชีวิต ลาออก เกษียณอายุ หรือถูกถอดเพราะมีการฟ้องให้ขับออกจากตำแหน่ง (impeachment) แต่ยังไม่เคยมีตุลาการถูกถอดด้วยวิธีนี้[1] ตุลาการแต่ละคนมีเสียงหนึ่งเสียงในการลงคะแนน หลาย ๆ คดีมีการวินิจฉัยด้วยคะแนนเสียงเอกฉันท์ และศาลออกนั่งบัลลังก์ ณ อาคารศาลสูงสุดสหรัฐ ในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี.ในวาทกรรมสมัยใหม่ มักมองกันว่า ตุลาการเหล่านี้มีปรัญชาและการตีความกฎหมายไปในทางอนุรักษนิยม ทางสายกลาง หรือทางเสรีนิยม