เมื่อ 14 มิ.ย. 2512พ.ต.ธีระ เล็กวิเชียรหัวหน้าชุดปฏิบัติการร้อย บ.ปีกหมุน ทภ. 3ส่วนหน้าได้สั่งการให้ ร.ท.ชูชาติ วณีสอน นักบินที่ 1 กับ พ.ต.อ.รัตน์ พรหมโมบลนักบินที่ 2 นำอากาศยานแบบ ฮ.ท.1(HUEY UH-1H)พร้อมด้วยพลประจำปืน2นาย ออกปฏิบัติการสนับสนุนการส่งกำลังบำรุงและการส่งกลับสายแพทย์ให้กับ ผส.7 ร.พัน.3 ณ ฐานปฏิบัติการบริเวณบ้านผาแลเหนือ พิกัด พี.ซี. 482028 อำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย ทหารในฐานปฏิบัตการดังกล่าวถูกผกค.จำนวนมากทำการโอบล้อมและเข้าโจมตีหลายครั้งหน่วยเหนือยังไม่สามารถจะส่งกำลังเข้าไปช่วยเหลือได้ทำให้ทหารถูกกระสุนปืนข้าศึกได้รับบาดเจ็บและขาดแคลนอุปกรณ์ในการดำรงชีพ โดยเฉพาะกระสุนปืนที่จะยิงต่อสู้กับข้าศึกจน ผกค.เกือบจะเข้ายึดฐานอยู่แล้ว ร.ท.ชูชาติฯ ได้นำ ฮและเจ้าหน้าที่ประจำฮ.ดังกล่าวลำเลียงกระสุนปืนมุ่งหน้าสู่ฐานปฏิบัติการดังกล่าว ซึ่งสภาพของฐานฯ ขาดกระสุนปืนที่จะใช้ยิงต่อสู้กับข้าศึก ทหารส่วนใหญ่ไม่สามารถจะเคลื่อนที่ออกจากที่กำลังได้เนื่องจากถูกข้าศึกที่มีกำลังพลและอาวุธเหนือกว่าระดมยิงเข้าใส่ทุกทิศทางอย่างหนาแน่น ร.ท.ชูชาติฯ ได้ตัดสินใจเสี่ยงชีวิตนำ ฮ.ฝ่าห่ากระสุนปืนของข้าศึกร่อนลงสู่พื้นที่ว่างซึ่งมีอยู่เพียงแห่งเดียวในฐานฯ อย่างรวดเร็ว เมื่อฮ.ลงถึงพื้นทหารส่วนหนึ่งได้วิ่งฝ่าห่ากระสุนไปขนหีบกระสุนปืนลงจาก ฮ. อย่างทุลักทุเล ขณะที่อีกส่วนหนึ่งนำทหารบาดเจ็บลำเลียงไปขึ้น ฮ. ผกค.ได้ถือโอกาสนั้นระดมยิงไปยังฮ.อย่างหนาแน่นกระสุนปืนถูก ฮ. ทะลุพรุนทั่วทั้งลำและ2นัดในจำนวนนั้นพุ่งเข้าสู่ร่างของร.ท.ชูชาติฯ ในขณะที่มือกำลังกุมคันบังคับคอยจ้องดูการลำเลียงทหารบาดเจ็บขึ้น ฮ. และพร้อมที่จะวิ่งขึ้นทุกขณะเมื่อการบรรทุกคนเจ็บเสร็จเรียบร้อย นัดที่1ถูกที่แขนขวาทะลุลูกกระสุนตัดเส้นโลหิตใหญ่เฉียดกระดูกแขนท่อนล่างไปไม่ถึงเซนติเมตรโลหิตทะลักสาดทั่วห้องนักบิน เมื่อเห็นว่าทหารบาดเจ็บถูกนำขึ้นฮ.เรียบร้อยแล้ว ร.ท.ชูชาติฯก็ตัดสินใจนำ ฮ.วิ่งขึ้นทันทีโดยมิได้คำนึงถึงความเจ็บปวดจากบาดแผลเลยขณะที่ฮ.กำลังลอยตัวพ้นพื้นนัดที่ 2 ก็พุ่งเข้าสู่ ราวนมด้านซ้ายฉีกกล้ามเนื้อหัวใจทะลุออกทางด้านหลังโลหิตไหลอาบนองตักและที่นั่งร.ท.ชูชาติฯรู้ตัวว่าถูกกระสุนปืนข้าศึกที่หน้าอกก็กัดฟันต่อสู้กับความเจ็บปวดพยายามบังคับฮ.บินขึ้นสู่อากาศหลบหลีกวิถีกระสุนของข้าศึกที่รุมกินโต๊ะอย่างบ้าคลั่ง มุ่งกลับที่ตั้งหน่วยทันที แม้บาดแผลที่ได้รับจะสาหัสเพียงใด ร.ท.ชูชาติฯก็ใช้ความเข้มแข็งและทรหดอดทนเยี่ยงชายชาติทหารด้วยวิญญาณที่สำนึกในความรับผิดชอบนำฮ.คู่ชีพซึ่งถูกกระสุนข้าศึกพรุนทั้งลำกลับไปลง ณ ที่ตั้งหน่วยได้อย่างเรียบร้อย แต่เนื่องจากบาดแผลที่ราวนมด้านซ้ายฉกรรจ์มากถึงกับกล้ามเนื้อหัวใจทะล ุ พอ ฮ .ร่อนลงแตะพื้นเรียบร้อย ร.ท.ชูชาติฯก็สิ้นลมหายใจ ไม่มีโอกาสได้ดับเครื่องยนต์ตามปกติ พ.ต.อ.รัตน์ฯนักบินที่ 2ได้ให้การช่วยเหลือในการบินตลอดเวลาและได้ช่วยประคองร่างไร้วิญญาณของร.ท.ชูชาติฯ ออกจากที่นั่งนักบินเพื่อส่งโรงพยาบาลต่อไปร.ท.ชูชาติฯ ได้เคยปฏิบัติหน้าที่เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเหลือหน่วยทหารภาคพื้นดินเช่นนี้มาหลายครั้งแล้ว แต่ละครั้งแทบจะเอาชีวิตไม่รอดซึ่งทหารภาคพื้นดินต่างก็ได้รับความปลอดภัยและสำเร็จภารกิจจากการเสี่ยงชีวิตของร.ท.ชูชาติฯ ทุกครั้ง นับว่าทหารเหล่านั้นเป็นหนี้บุญคุณนักบิน ทบ.ผู้นี้อย่างประมาณค่ามิได้,การเสียสละชีวิตอย่างสมศักดิ์ศรีแห่งชายชาติทหารขอ ง ร.ท.ชูชาติฯครั้งนี้นับเป็นเกียรติประวัติแก่การบินทหารบกอย่างยิ่งจีงได้รับการพิจารณาความดีความชอบและได้รับพระราชทานเหรียญกล้าหาญเป็นเกียรติแก่วงศ์ตระกูล เมื่อ 17 ก.ย.2519เพื่อเป็นอนุสรณ์เตือนความทรงจำของเจ้าหน้าที่การบินทหารบกทุกคน ในอันที่จะยึดถือเป็นแบบอย่างที่ดีสืบไปชาวการบินทหารบกจึงได้ลงความเห็นร่วมกันกำหนดเอาวันสำคัญแห่งวีรกรรมของร.ท.ชูชาติ วณีสอน คือ วันที่ 14 มิถุนายน ของทุกๆปีเป็นวันการบินทหารบกเพื่อจะได้ร่วมกันจัดงานบำเพ็ญกุศลและทำกิจกรรมต่าง ๆเป็นการรำลึกถึงเจ้าหน้าที่การบินทหารบกผู้วายชนม์เป็นประจำทุกปีสืบต่อไป..อัตชีวประวัติย่อ ร.ท.ชูชาติ วณีสอน เกิด 2 มีนาคม 2482 บิดาชื่อ ร.ท.ชาญชัย วณีสอน มารดาชื่อ นางประพาส วณีสอน ภรรยาชื่อ นางทัศนีย์ วณีสอน สำเร็จ รร.เตรียมนายร้อยรุ่นที่ 17 และ รร.จปร. รุ่นที่ 10 เมื่อ พ.ศ. 2506

ชาวการบินทหารบกจึงได้ลงความเห็นร่วมกันกำหนดเอาวันสำคัญแห่งวีรกรรมของ ร.ท.ชูชาติ วณีสอน คือ วันที่ 14 มิถุนายน เป็น วันการบินทหารบก เพื่อจะได้ร่วมกันจัดงานบำเพ็ญกุศลและทำกิจกรรมต่าง ๆ เป็นการรำลึกถึงเจ้าหน้าที่การบินทหารบกผู้วายชนม์เป็นประจำทุกปีสืบต่อไป