สงคราม (อังกฤษ: war; สันสกฤต: संग्राम) คือ สถานะความขัดแย้งด้วยอาวุธระหว่างหน่วยทางการเมืองที่ดำรงอยู่เป็นอิสระ (เช่น รัฐชาติ รัฐบาลและตัวแสดงที่มิใช่รัฐ) หรือแนวร่วมขององค์การดังกล่าว. โดยทั่วไปมีลักษณะเป็นการรุกรานที่มีการใช้ความรุนแรง การทำลายล้างและมีอัตราเสียชีวิตที่อยู่ในระดับสูง หรือในระดับอุกฉกรรจ์ โดยใช้กำลังทหารทั้งแบบที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการ (irregular armies). การสงคราม (warfare) หมายถึง กิจกรรมทั่วไป หรือลักษณะที่พบเห็นได้ในสงครามประเภทนั้น ๆ. ภาวะปลอดสงคราม ปกติเรียก สันติภาพ. คำว่า สงคราม ในภาษาไทยมีที่มาจากภาษาสันสกฤตคำว่า संग्राम (sangraam) แปลว่าการรบพุ่ง หรือความขัดแย้ง (struggle).นักวิชาการบางส่วนมองว่าการสงครามเป็นสากลและเป็นส่วนที่สืบมาแต่บรรพชนของธรรมชาติมนุษย์[1] แต่บางส่วนก็แย้งว่าสงครามเป็นเพียงผลลัพธ์แห่งกรณีแวดล้อมทางสังคม-วัฒนธรรมหรือระบบนิเวศเฉพาะ[2]ใน ค.ศ. 2003 ริชาร์ด สมอลลีย์ (Richard Smalley) ระบุว่าสงครามเป็นปัญหาใหญ่สุดอันดับหก (จากสิบ) ที่มนุษยชาติจะเผชิญในอีกห้าสิบปีข้างหน้า[3] ปกติสงครามมีผลให้โครงสร้างพื้นฐานและระบบนิเวศเสื่อมลงอย่างสำคัญ รายจ่ายสังคม (social spending) ลดลง ทุพภิกขภัย การอพยพออกขนานใหญ่จากพื้นที่สงคราม และบ่อยครั้ง ทารุณกรรมต่อพลเรือน[4][5][6]