สภาขุนนาง (ญี่ปุ่น: 貴族院 โรมาจิ: คิโซะกุอิง) เป็นสภาสูงของ สภานิติบัญญัติแห่งสมเด็จพระจักรพรรดิ หรือรัฐสภาของจักรวรรดิญี่ปุ่น โดยอิโต ฮิโระบุมิ และผู้นำในสมัยเมจิคนอื่นๆ ได้นำรูปแบบของสภาขุนนางของอังกฤษมาใช้ จึงเกิดเป็นสภาขุนนางขึ้นเป็นครั้งแรกในยุคเมจิในปี 1869 รัชสมัยสมเด็จพระจักรพรรดิเมจิ สมาชิกสภาขุนนางได้ประกอบไปด้วย อดีตขุนนางในราชสำนัก, ขุนนางตระกูลฟุจิวะระ รวมไปถึงอดีตไดเมียว ได้เข้าสู่ระบบศักดินาใหม่ที่เรียกว่า คะโซะกุ ซึ่งระบบศักดินานี้แบ่งเป็น 5 ชั้นเหมือนบรรดาศักดิ์ยุโรปภายหลังญี่ปุ่นพ่ายแพ้ในสงครามโลกครั้งที่สอง สหรัฐอเมริกาได้เข้ามาควบคุมญี่ปุ่น และกำหนดให้มีสภาสูงที่มาจาการเลือกตั้งแทนสภาขุนนาง ที่เรียกว่า ราชมนตรีสภา