สาธารณรัฐประชาชนบัลแกเรีย (
บัลแกเรีย: Народна република България Narodna republika Balgariya) เป็นชื่ออย่างเป็นทางการของ
ประเทศบัลแกเรีย เมื่อยังเป็นสาธารณรัฐสังคมนิยมสาธารณรัฐประชาชนบัลแกเรียดำรงอยู่ตั้งแต่ ค.ศ. 1946 ถึง ค.ศ. 1990 และถูกปกครองโดย
พรรคคอมมิวนิสต์บัลแกเรีย ซึ่งต่อมาได้ปกครองร่วมกับพันธมิตรคือ
สหภาพเกษตรกรรมชาติบัลแกเรีย บัลแกเรียเป็นสมาชิกของ
คอมิคอน และ
กติกาสัญญาวอร์ซอ และเป็นพันธมิตรอย่างใกล้ชิดกับ
สหภาพโซเวียตในช่วง
สงครามเย็น กลุ่มขบวนการต่อต้านได้โค่นล้มและปกครอง
ราชอาณาจักรบัลแกเรียในช่วง
รัฐประหารบัลแกเรีย ค.ศ. 1944 ซึ่งเป็นการสิ้นสุดการเป็นพันธมิตรกับ
ฝ่ายอักษะและนำไปสู่สาธารณรัฐประชาชนใน ค.ศ. 1946พรรคคอมมิวนิสต์บัลแกเรียจำลองนโยบายของตนหลังจากสหภาพโซเวียตเปลี่ยนประเทศในช่วงทศวรรษจากสังคมชาวนาเกษตรกรรมกลายเป็นสังคมแบบสังคมนิยมอุตสาหกรรม ในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1950 และหลังจากการอสัญกรรมของสตาลิน พวกหัวอนุรักษ์นิยมได้สูญเสียอิทธิพลและเป็นช่วงระยะเวลาของการเปิดเสรีทางสังคมและความมั่นคงภายใด้การปกครองของ
ตอดอร์ ซีฟกอฟ หลังจากที่มีการสร้างโครงสร้างพื้นฐานด้านพลังงานและการขนส่งขึ้นมาใหม่การผลิตใน ค.ศ. 1960 ทำให้กลายเป็นภาคเศรษฐกิจที่สำคัญและบัลแกเรียได้กลายเป็นผู้ส่งออกเครื่องใช้ในครัวเรือนรายใหญ่และต่อมาได้ใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ ทำให้บัลแกเรียได้รับฉายาว่า "
ซิลิคอนแวลลีย์แห่ง
กลุ่มตะวันออก" ระดับการผลิตที่ค่อนข้างสูงของประเทศและคะแนนสูงในการจัดอันดับการพัฒนาทางสังคมทำให้เป็นแบบอย่างสำหรับนโยบายการบริหารของประเทศสังคมนิยมอื่น ๆใน ค.ศ. 1989 หลังจากไม่กี่ปีของอิทธิพลเสรีนิยมการปฏิรูปการเมืองได้ริเริ่มขึ้น
ตอดอร์ ซีฟกอฟผู้ดำรงตำแหน่งหัวหน้าพรรคตั้งแต่ ค.ศ. 1954 ถูกปลดออกจากตำแหน่งในสภาคองเกรสของพรรคคอมมิวนิสต์บัลแกเรีย ใน ค.ศ. 1990 ภายใต้การนำของ
แกออร์กี ปราวานอฟ พรรคคอมมิวนิสต์บัลแกเรียได้เปลี่ยนชื่อเป็น
พรรคสังคมนิยมบัลแกเรีย (BSP) และได้นำแนวคิดทางการเมืองแบบ
กึ่งกลางซ้ายมาแทนที่
ลัทธิมากซ์-เลนิน หลังจากชัยชนะของพรรคสังคมนิยมบัลแกเรียในการเลือกตั้งใน ค.ศ. 1990 ซึ่งเป็นครั้งแรกที่มีการเลือกตั้งหลายพรรคต่อเนื่องนับตั้งแต่ค.ศ. 1931 ชื่อของรัฐก็เปลี่ยนเป็น
สาธารณรัฐบัลแกเรีย