↑ "Arsenal". Forbes. 18 April 2012. สืบค้นเมื่อ 22 April 2012.
↑ Soar, Phil & Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. Hamlyn. pp. pp.32–33. ISBN 0-600-61344-5.CS1 maint: Multiple names: authors list (link) CS1 maint: Extra text (link)
↑ Soar & Tyler (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. pp. p.40.CS1 maint: Extra text (link)
↑ มีการกล่าวหาว่าการเลื่อนชั้นของอาร์เซนอลนั้นเกิดจากการกระทำลับๆของเซอร์ เฮนรี นอร์ริส ประธานสโมสรอาร์เซนอลในขณะนั้น มีการกล่าวหากันตั้งแต่เรื่องการใช้วิธีการทางการเมืองและการรับสินบนแต่ก็ยังไม่พบหลักฐานที่แสดง่ว่าเป็นความจริงแต่อย่างใด อ่านข้อเท็จจริงได้ใน Soar & Tyler (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. pp. p.40.CS1 maint: Extra text (link) รายละเอียดเพิ่มเติมสามารถค้นคว้าได้ที่ Spurling, Jon (2004). Rebels for the Cause: The Alternative History of Arsenal Football Club. Mainstream. pp. pp.38–41. ISBN 0-575-40015-3.CS1 maint: Extra text (link)
↑ โพลล์สำรวจแฟนบอลอังกฤษ 2005 โหวตให้เกมเอฟเอคัพปี 1979 เป็นหนึ่งใน 15 แมตช์คลาสสิกตลอดกาล. Reference: Winter, Henry (2005-04-19). "Classic final? More like a classic five minutes". Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ 2007-01-30.
↑ แกรแฮมโดนสมาคมฟุตบอลอังกฤษลงโทษด้วยการแบนเป็นเวลา 1 ปีสำหรับการเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องอื้อฉาวนี้ หลังจากที่เขายอมรับว่าเขารับ"ของขวัญที่ไม่ได้ขอ"จาก Hauge อ้างอิงจาก: Collins, Roy (2000-03-18]). "Rune Hauge, international man of mystery". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 2006-12-08. Check date values in: |date= (help) กรณีนี้ค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมได้ใน Bower, Tom (2003). Broken Dreams. Simon & Schuster. ISBN 0-7434-4033-1.
↑ Hodgson, Guy (January 2000). "Arsenal: Team of the Century 1900–1999". The Independent. Archive copy available at: "Arsenal: Team of the Century 1900–1999". Arseweb. สืบค้นเมื่อ 2008-08-11.
