หลี่ หงจาง (จีน: 李鴻章) เป็นขุนนางขั้นหนึ่ง, ผู้บัญชาการทหาร และนักการทูตชาวจีนในปลายราชวงศ์ชิง มีบทบาทสำคัญในการบุกเบิกพัฒนาอุตสาหกรรมและการทหารของจีนให้ทัดเทียมสากล เขาได้ดำรงตำแหน่งสำคัญๆหลายตำแหน่งในราชสำนักทั้งเป็นข้าหลวงมณฑลจี๋หลี้ (ค.ศ. 1871–1895), ข้าหลวงมณฑลหูกว่าง (ค.ศ. 1867–1870), ข้าหลวงมณฑลเหลียงก่วง (ค.ศ. 1899–1900)หลี่ หงจากเป็นขุนนางหัวสมัยใหม่และเป็นนักการทูตคนสำคัญจึงทำให้เขามีชื่อเสียงในสื่อตะวันตก เขาร่วมมือกับรัสเซียในการต่อต้านอิทธิพลของอังกฤษและต่อต้านการรุกคืบของญี่ปุ่นในแมนจูเรีย อย่างไรก็ตาม ความเชื่อมั่นของราชสำนักที่มีต่อเขากลับดับวูบลงเมื่อจีนพ่ายแพ้ในสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่หนึ่งและจีนต้องลงนามในสัญญาอัปยศอย่างสนธิสัญญาชิโมโนเซกิ ก่อให้เกิดเป็นข้อโต้แย้งในบรรดาขุนนางจีนถึงความรับผิดชอบในฐานะที่เขาผู้บัญชาการกองเรือเป่ยหยางในสงครามครั้งนั้น ซึ่งในที่สุดก็ทำให้เขาหลุดจากตำแหน่งในค.ศ. 1895หลังจากถูกปลดจากตำแหน่ง เขาเป็นหนึ่งในคณะทูตของจีนซึ่งได้เดินทางเยือนรัสเซีย, ยุโรป และอเมริกาเหนือ ก่อนที่ในปี ค.ศ. 1900 เขาได้กลับมานั่งในตำแหน่งเดิม ในช่วงเวลานี้เขาได้ลงนามในพิธีสารนักมวยซึ่งเป็นการยุติกบฎนักมวย หลังจากนั้นเพียงสองเดือนเขาก็ถึงแก่อนิจกรรมในตำแหน่งด้วยโรคตับอักเสบ ขณะมีอายุ 78 ปี