อมนุษย์ เป็นศัพท์ในบาลี-สันสกฤษ1. อมนุษย์ คือ สิ่งที่มีรูปร่าง เค้าโครงคล้ายๆ มนุษย์ แต่ไม่ใช่มนุษย์ เช่น สัตว์ในป่าหิมพานต์ที่ปรากฏในวรรณคดีของไทย มีทั้ง เงือก คนธรรน์ วิทยาธร และ นารีผล ซึ่งมีรูปร่างในบางส่วนใกล้เคียงกับมนุษย์ หรือ อสุรกายที่อยู่ในภพภูมิมนุษย์ เช่น ผีปอบ ผีกระสือ ผีกระหัง ผีโพง 2. อมนุษย์ ใช้เป็นคำเปรียบเทียบในแง่ลบ ถึงมนุษย์ด้วยกันเองที่มีนิสัย มีความประพฤติไม่เหมือนทั่วไป อาจเป็นคนที่เลวหรือทำชั่วมากกว่าคนอื่น สามารถพูดได้ว่า คนนี้เป็นอมนุษย์ มีจิตใจโหดร้ายไม่ใช่คน