อวกาศห้วงลึกของฮับเบิล (
อังกฤษ: Hubble Deep Field (HDF)) เป็นภาพของห้วงอวกาศส่วนหนึ่งในเขต
กลุ่มดาวหมีใหญ่ ซึ่งได้จากผลการสังเกตการณ์อย่างต่อเนื่องของ
กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล ได้เป็นภาพถ่ายจำนวน 342 ชิ้นที่ถ่ายจากกล้อง Wide Field and Planetary Camera 2 เป็นเวลา 10 วันติดต่อกัน ระหว่าง
18-
28 ธันวาคม ค.ศ. 1995ห้วงอวกาศส่วนนี้ค่อนข้างเล็ก มีดาวใน
ทางช้างเผือกเพียงไม่กี่ดวงเท่านั้นที่บังอยู่ ดังนั้นจึงสามารถมองเห็น
ดาราจักรต่างๆ ในห้วงอวกาศส่วนนี้มากกว่า 3,000 แห่ง ดาราจักรเหล่านี้จำนวนหนึ่งเป็นดาราจักรที่อายุน้อยที่สุดและอยู่ห่างไกลที่สุดเท่าที่เคยมีการค้นพบ ผลจากการตรวจพบดาราจักรอายุน้อยได้เป็นจำนวนมาก ทำให้ภาพอวกาศห้วงลึกของฮับเบิลเป็นแผนภาพสำคัญที่ใช้ในการศึกษาประวัติศาสตร์ยุคแรกๆ ของ
เอกภพ และเป็นแหล่งข้อมูลในการผลิตงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์ออกมาแล้วมากกว่า 400 ชิ้นหลังจากการถ่ายภาพสังเกตการณ์ของ HDF ไปได้สามปี มีการถ่ายภาพห้วงอวกาศในลักษณะเดียวกันที่ซีกโลกใต้ ใช้ชื่อว่า
อวกาศห้วงลึกของฮับเบิลด้านใต้ (Hubble Deep Field South) ภาพที่ได้จากการสังเกตการณ์ทั้งสองครั้งมีความคล้ายคลึงกัน ซึ่งเป็นการยืนยันแนวคิดที่ว่า เอกภพมีความเป็นหนึ่งเดียวกันในระดับมหภาค และโลกตั้งอยู่ในตำแหน่งทั่วไปในเอกภพ (ตาม
หลักการพื้นฐานจักรวาลวิทยา (cosmological principle)) ปี ค.ศ. 2004 มีการสังเกตการณ์อีกครั้งหนึ่ง ได้ภาพอวกาศห้วงลึกยิ่งกว่าชื่อว่า
อวกาศห้วงลึกมากของฮับเบิล (Hubble Ultra Deep Field: HUDF) โดยใช้เวลาในการสังเกตการณ์ทั้งสิ้น 11 วัน ภาพ HUDF เป็นแผนภาพอวกาศที่ลึกที่สุดเท่าที่เคยมีการสังเกตการณ์มาภายใต้ความยาวคลื่นที่มองเห็นได้ด้วยตา