ออนอเร เดอ บาลซัก (ฝรั่งเศส: Honoré de Balzac; 20 พฤษภาคม ค.ศ. 1799 - 18 สิงหาคม ค.ศ. 1850) เป็นนักเขียนนิยายและนักเขียนบทละครชาวฝรั่งเศส ผลงานชิ้นเอกของเขาคือนิยายชุดต่อเนื่องประกอบด้วยเรื่องสั้นและนิยายหลายเรื่อง เรียกชื่อว่า นาฏกรรมชีวิต (La Comédie humaine) ซึ่งแสดงให้เห็นฉากชีวิตของชาวฝรั่งเศสในยุคหลังจากที่นโปเลียนที่ 1 สิ้นอำนาจลงในปี ค.ศ. 1815บาลซักมีความสามารถพิเศษในการสังเกตรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ และสิ่งปลีกย่อยที่แสดงถึงความเป็นสังคม เขาจึงได้รับยกย่องเป็นหนึ่งในผู้วางรากฐานแนวคิดสัจจนิยมในงานวรรณกรรมยุโรป เขามีชื่อเสียงในการสร้างตัวละครที่มีแง่มุมปัญหาหลากหลายและซับซ้อน มีความทะยานอยาก และมีความเป็นมนุษย์อย่างมีชีวิตชีวา งานเขียนของเขาส่งอิทธิพลต่อนักเขียนผู้มีชื่อเสียงอีกหลายคน รวมถึงนักเขียนนวนิยาย มาร์แซล พรุสต์, อีมิล โซลา, ชาร์ลส์ ดิกเก้นส์, เอดการ์ แอลลัน โพ, ฟิโอดอร์ ดอสโตเยฟสกี, กุสตาฟว์ โฟลแบร์, แมรี คอเรลลี, เฮนรี เจมส์, วิลเลียม ฟอลค์เนอร์, แจ็ก เครูแอ็กและอิตาโล คาลบิโน และนักปรัชญาคนสำคัญอีกหลายคน เช่น ฟรีดริช เองเงิลส์ เป็นต้น ผลงานของบาลซักหลายเรื่องได้รับการดัดแปลงหรือส่งแรงบันดาลใจต่อภาพยนตร์ และยังเป็นแหล่งข้อมูลที่สร้างแรงบันดาลใจแก่นักเขียน ผู้สร้างภาพยนตร์ และนักวิจารณ์อีกมากมายด้วยความที่เขาเป็นนักคิดนักเขียนที่กระตือรือร้น มีความคิดอิสระเหมือนอย่างเด็ก ทำให้บาลซักมีปัญหาในการปรับตัวเข้ากับวิธีการเรียนในโรงเรียนไวยากรณ์ จิตจำนงของเขาทำให้เขามีปัญหากับการใช้ชีวิตและยังทำลายความทะเยอทะยานทำให้เขาไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตการงาน เมื่อเขาจบการศึกษา บาลซักทำงานเป็นทนายฝึกหัดในสำนักกฎหมายแห่งหนึ่ง แต่ก็ลาออกเพราะเบื่อหน่ายกับการงานที่ไร้ชีวิตชีวาและซ้ำซาก ก่อนที่เขาจะเป็นนักเขียน รวมถึงระหว่างช่วงเวลาที่เขาเขียนนิยายนั้น เขาเคยพยายามจะเปิดสำนักพิมพ์ เป็นนักธุรกิจ นักวิจารณ์ และนักการเมือง แต่ก็ประสบความล้มเหลวทั้งหมด นาฏกรรมชีวิต เป็นงานเขียนที่สะท้อนถึงความยากลำบากจากชีวิตจริงของเขา ประกอบไปด้วยฉากต่างๆ ที่มาจากประสบการณ์ชีวิตของเขาจริงๆบาลซักมีปัญหาสุขภาพตลอดชีวิตของเขา ซึ่งอาจเกิดจากความเครียดในการทำงาน ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับครอบครัวก็ตึงเครียดจากทั้งปัญหาการเงินและบุคลิกส่วนตัว เขาสูญเสียเพื่อนไปมากกว่า 1 คนจากการวิพากษ์วิจารณ์ผลงาน เขาแต่งงานกับ Ewelina Hańska ผู้ซึ่งเขาหลงรักมาเป็นเวลานานเมื่อปี ค.ศ. 1850 และเสียชีวิตหลังจากนั้น 5 เดือน