อักษรพราหมี
อักษรพราหมี

อักษรพราหมี

อักษรพราหมี (อ่านว่า พราม-มี) เป็นต้นกำเนิดของอักษรในอินเดียมากมาย รวมทั้งอักษรเขมรและอักษรทิเบตด้วย พบในอินเดียเมื่อราว พ.ศ. 43 มีความคล้ายคลึงกับอักษรอราเมอิกหรืออักษรฟินิเชีย อีกทฤษฎีหนึ่งเชื่อว่ามาจากอักษรสินธุหรือฮารัปปา ที่ใช้ตั้งแต่ 1,457 ปีก่อนพุทธศักราช อักษรพราหมีพบครั้งแรก ในจารึกของพระเจ้าอโศกมหาราชแห่งราชวงศ์เมารยะ ในช่วง พ.ศ. 273 – 311

อักษรพราหมี

ISO 15924 Brah
ช่วงยุค ศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสตกาล (หรืออาจย้อนถึงศตวรรษที่ 6)– คริสต์ศตวรรษที่ 3
ระบบลูก อักษรคุปตะ
อักษรปัลลวะ
และอื่น ๆ ในตระกูลอักษรพราหมี
ชนิด อักษรสระประกอบ
ระบบพี่น้อง อักษรขโรษฐี
ภาษาพูด ภาษาปรากฤตยุคแรก