อาร์กอน (αργόν รูปเอกพจน์เพศของ αργός ความหมายในภาษากรีก "ใช้งาน" ในการอ้างอิงถึงการใช้งานสารเคมี)[6] [7] ถูกสงสัยว่าจะอยู่ในอากาศโดย เฮนรีคาเวนดิชในปี 1785 แต่ไม่ได้แยกจนถึงปี 1894 โดยลอร์ดเรย์ลีและเซอร์วิลเลียม Ramsay ที่มหาวิทยาลัยคอลเลจลอนดอนได้ทำการทดลองโดยในการทดลองของพวกเขาได้เอาออกซิเจน คาร์บอนไดออกไซด์ น้ำ และไนโตรเจน จากตัวอย่างของอากาศที่สะอาด [8][9][10] พวกเขาระบุว่าไนโตรเจนที่ผลิตจากส่วนผสมทางเคมีเป็นร้อยละครึ่งหนึ่งเบากว่าไนโตรเจนจากบรรยากาศ ความแตกต่างที่ดูเหมือนไม่มีนัยสำคัญ แต่มันเป็นสิ่งสำคัญมากพอที่จะดึงดูดความสนใจของพวกเขามานานหลายเดือน พวกเขาสรุปว่ามีก๊าซอื่นในอากาศผสมกับไนโตรเจน [11] อาร์กอนยังเป็นธาตุที่พบในปี 1882 และได้มีการผ่านการวิจัยอิสระของ H . F . นูออลและ เอ็นฮาร์ทลี่ย์ สังเกตสีแต่ละสเปกตรัมของอากาศ แต่ก็ไม่สามารถที่จะระบุองค์ประกอบที่ชัดเจนได้ อาร์กอนจึงกลายเป็นธาตุชนิดแรกของก๊าซมีตระกูลที่จะค้นพบ สัญลักษณ์สำหรับอาร์กอน "เท่" แต่จนถึงปี 1957 เปลี่ยนเป็น "A". [12]