เกมต่อสู้ เป็นเกมประเภทหนึ่งที่ผู้เล่นควบคุมตัวละครในจอภาพและเข้าร่วมในการต่อสู้ระยะประชิดกับคู่ต่อสู้ ตัวละครเหล่านี้จะมีระดับพลังและจำนวนรอบแข่งขันเท่ากัน และต่อสู้กันในสนามประลอง ผู้เล่นจะต้องใช้เทคนิคการต่อสู้เช่น การป้องกัน การโจมตีสวนกลับ และการต่อสู้แบบลูกโซ่ร่วมกับท่าโจมตีที่เป็นชุดหรือเรียกว่า "คอมโบ" ตั้งแต่เริ่มยุคคริสต์ทศวรรษ 1990 เกมต่อสู้ส่วนใหญ่จะให้ผู้เล่นทำท่าโจมจีพิเศษได้โดยกดปุ่มหลาย ๆ ปุ่ม เกมประเภทนี้จะเกี่ยวข้องแต่แตกต่างจากเกมแนวอัดศัตรู หรือบีตเอ็มอัป (beat 'em up) ซึ่งมีปฏิปักษ์ออกมาเป็นจำนวนมากเกมแรกที่นำเสนอการต่อสู้ด้วยหมัดคือเกม เฮฟวีเวตแชมป์ ในปี ค.ศ. 1976 แต่เกมต่อสู้ที่ใช้ศิลปะการป้องกันตัวแบบตัวต่อตัวที่ได้รับความนิยมกลับเป็นเกมคาราเต้แชมป์ และเดอะเวย์ออฟเดอะเอ็กซ์โพลดิงฟิสต์ ในปี ค.ศ. 1984 และ 1985 ตามลำดับ ในปี ค.ศ. 1985 เกมเยียอาร์คังฟู นำเสนอตัวปฏิปักษ์ที่มีรูปแบบการต่อสู้ต่าง ๆ ขณะที่เกมสตรีตไฟเตอร์ในปี ค.ศ. 1987 ได้เปิดตัวท่าโจมตีลับสุดยอด ในปี ค.ศ. 1991 เกม สตรีตไฟเตอร์ II เกมค่ายแคปคอมที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงได้ขัดเกลารูปแบบของเกมและทำให้เกมต่อสู้เป็นที่แพร่หลาย เกมต่อสู้ต่อมากลายเป็นประเภทที่โดดเด่นเหนือวิดีโอเกมคู่แข่งในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1990 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเกมตู้ ช่วงเวลาดังกล่าวนี้ได้เกิดเกมต่อสู้ที่เป็นที่นิยมมากมายนอกจากสตรีตไฟเตอร์ รวมถึงแฟรนไชส์เกมที่ประสบความสำเร็จและมีมายาวนานอย่าง มอร์ทัล คอมแบท และต่อมาเป็นเกมเวอร์ชัวไฟเตอร์ และเกมเทคเคนความนิยมของเกมประเภทนี้เริ่มหยุดนิ่งเนื่องจากเกมหลายเกมมีความซับซ้อนและเกมอาเขตเริ่มที่จะเสียผู้เล่นให้กับเครื่องเล่นคอนโซลตามที่อยู่อาศัยในปลายคริสต์ทศวรรษ 1990 แม้ว่าจะยังมีแฟรนไชส์ใหม่อย่างเดดออร์อะไลฟ์ และเกมชุดโซล ยังประสบความสำเร็จอยู่ก็ตาม ในคริสต์ศตวรรษที่ 21 เกมต่อสู้ยังคงเป็นที่นิยมแต่มีสัดส่วนกลุ่มผู้เล่นที่ชื่นชอบน้อยลงกว่าในอดีต เนื่องจากเกมประเภทอื่นมีความนิยมมากขึ้นและมีระบบเกมผู้เล่นหลายคนที่เล่นผ่านอินเทอร์เน็ต