เกาะบูเกนวิลล์ (อังกฤษ: Bougainville Island) เป็นเกาะในมหาสมุทรแปซิฟิก โดยเป็นเกาะใหญ่ที่สุดในหมู่เกาะโซโลมอน (กลุ่มเกาะ) แต่เป็นส่วนหนึ่งของประเทศปาปัวนิวกินี เกาะมีพื้นที่ 9,300 ตารางกิโลเมตร มีจุดสูงสุดคือ ยอดเขาบัลบี สูง 2,700 เมตรนักเดินเรือชาวฝรั่งเศสชื่อ หลุยส์ เดอ บูแก็งวีล เดินทางเข้ามาสำรวจเกาะนี้ใน ค.ศ. 1768 ภายใต้การควบคุมของบริษัทการค้าของเยอรมนี ใน ค.ศ. 1882 และเยอรมนีเข้าครอบครองเกาะนี้ระหว่าง ค.ศ. 1899–1914 ออสเตรเลียเข้ายึดครองในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ใน ค.ศ. 1942 ญี่ปุ่นเข้ายึดครองซึ่งมีการพัฒนาอ่าวและสร้างเป็นสนามบิน กลายเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนภายใต้ความคุ้มครองของสหประชาชาติของนิวกีนีหลังสงครามโลกครั้งที่สอง และเป็นส่วนหนึ่งของประเทศปาปัวนิวกีนีหลังแยกตัวเป็นประเทศใน ค.ศ. 1975