เกาะเคปเบรตัน (ฝรั่งเศส: île du Cap-Breton - เดิมชื่อ Île Royale, Scottish Gaelic: Ceap Breatainn หรือ Eilean Cheap Bhreatainn, Míkmaq: Únamakika, อังกฤษ: Cape Breton) เป็นเกาะใกล้ฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก ในอเมริกาเหนือ เป็นส่วนหนึ่งของรัฐโนวาสโกเชีย ประเทศแคนาดา เกาะมีพื้นที่ 10,311 ตร.กม. (3,981 ตร.ไมล์) หรือคิดเป็น 18.7% ของพื้นที่ของหมดของรัฐ ห่างจากผืนแผ่นดินใหญ่โดยมีช่องแคบแคนโซกั้นไว้ ตอนกลางของเกาะมีทะเลสาบน้ำเค็มอยู่รวมกันเป็นกลุ่มเรียกว่า บราดอร์ (Bras d'Or) เกาะประกอบด้วย 4 เคาน์ตีของรัฐโนวาสโกเชีย ได้แก่ เคปเบรตัน, อินเวอร์เนสส์, ริชมอนด์ และวิกตอเรีย เกาะมีประชากร 135,974 คน (ค.ศ. 2011) ฝรั่งเศสได้เข้าครอบครองเกาะนี้ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ต่อมาตกเป็นของอังกฤษใน ค.ศ. 1763 ระหว่าง ค.ศ. 1784-1820 แยกออกเป็นอิสระจากรัฐโนวาสโกเชียอยู่ระยะหนึ่งโดยมีซิดนีย์เป็นเมืองหลวง ใน ค.ศ. 1955 เชื่อมกับแผ่นดินใหญ่