เครื่องวัดความเฉื่อย (อังกฤษ: inertial balance) เป็นเครื่องมือที่ใช้วัดมวลเฉื่อย (ต่างจากเครื่องมือวัดปกติที่ใช้วัดมวลโน้มถ่วง) ที่ใช้งานได้ในสภาวะไร้แรงโน้มถ่วงในอวกาศ อาทิเช่น ในสถานีอวกาศนานาชาติ เป็นต้น หลักการใช้งานนั้นมีพื้นฐานมาจากการสั่นสะเทือนของระบบมวล-สปริง ซึ่งความถี่ของการสั่นสะเทือนนั้นจะขึ้นอยู่กับมวล โดยมวลน้อยจะมีความถี่มาก และมวลมากจะมีความถี่น้อย การใช้งานจะเริ่มจากการวางมวลที่ต้องการวัดลงบนเครื่อง ซึ่งจะทำให้กลไกสปริงเริิ่มสั่น จากนั้นให้วัดระยะเวลาของการสั่นสะเทือนนี้ โดยผู้วัดจะต้องรู้ค่าคงตัวของสปริงและค่าสัมประสิทธิ์การหน่วง จึงจะรู้ค่าของมวลได้