เครื่องหมายประจำจังหวะ คือ เครื่องหมายในสัญกรณ์ดนตรีที่ใช้สำหรับกำหนดอัตราจังหวะของเพลง โดยใช้ตัวเลขเป็นเครื่องหมายเพื่อบอกค่าของจังหวะต่าง ๆ จะบันทึกไว้ตอนหน้าของบทเพลง เป็นเลข 2 ตัว คือมีตัวบน และตัวล่างเลขตัวบน หมายถึง อัตราจังหวะใน 1 ห้องว่าจะมีทั้งตัวโน้ตหรือตัวหยุดเมื่อรวมกันแล้วจะเท่ากับตัวเลขตัวนี้พอดีต่อ 1 ห้อง ส่วนเลขตัวล่าง หมายถึง ค่าของตัวโน้ตที่กำหนดว่าตัวโน้ตตัวใดจะมีค่าเท่ากับ 1 จังหวะ คือนับเป็น 1 จังหวะ รวมทั้งตัวหยุดประจำตัวโน้ตตัวนั้นด้วย โดยมีการกำหนดดังนี้ตัวโน้ตอื่น ๆ ก็จะมีการบวกตัวเลขขึ้นไปทีละเท่าตัวไปตามลำดับ