เจ้าจอมสว่าง ในรัชกาลที่ 5 ต.จ. เกิดเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2399 ปีมะโรง ที่จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นธิดา เจ้าพระยานครศรีธรรมราช (น้อยกลาง ณ นคร) มารดา คือ หม่อมราชวงศ์หญิงดาวเรือง นรินทรางกูร ( ธิดา หม่อมเจ้าจันทร์ พระโอรสใน สมเด็จเจ้าฟ้า กรมหลวงนรินทร์รณเรศ ราชสกุลวังหลัง ) มีพี่น้อง เท่าที่สามารถสืบได้ คือได้เข้าถวายตัวเป็นเจ้าจอม ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 เมื่อประมาณ พ.ศ. 2414 รับราชการสนองพระเดชพระคุณโดยความซื่อสัตย์ กอปรด้วยกตัญญูกตเวทีตลอดมา จนได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นตติยจุลจอมเกล้า (ต.จ.) เป็นเกียรติยศ ตั้งแต่แรกสถาปนาเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตระกูลจุลจอมเกล้าฝ่ายใน เมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2436 จากนั้นท่านยังคงรับราชการเรื่อยมา จวบจนพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 เสด็จสวรรคต จึงได้กราบถวายบังคมทูลลาออกจากพระบรมมหาราชวัง มาอยู่ที่บ้านหลังวัดมหาธาตุท่านเจ้าจอมสว่าง เป็นผู้มีนิสัยสุภาพ เยือกเย็น สุขุม มีความเมตตาอารีแก่บุคคลทั่วไป เป็นผู้มีศรัทธาปสาทะ ในพระพุทธศาสนามาก ได้บำเพ็ญการกุศลด้วยการบริจาคทานและรักษาศีลเป็นเนืองนิจ โดยบริจาคเงินทำการปฏิสังขรณ์ปูชนียสถานซึ่งบรรพบุรุษสร้างไว้แต่โบราณกาล ให้ถาวรมั่นคงดีขึ้น และได้สร้างขึ้นใหม่อีกก็หลายอย่าง โดยเฉพาะวัดเขาน้อย ที่ตำบลร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช ได้บริจาคเงินสร้างเป็นส่วนมาก จนเกือบจะนับได้ว่าสร้างวัดเขาน้อยทั้งวัด ถาวรวัตถุ ตามปูชนียสถานต่าง ๆ ซึ่งเจ้าจอมสว่าง ได้ออกเงินกระทำการปฏิสังขรณ์ และสร้างใหม่ มีรายการ ดังนี้ด้านปฏิสังขรณ์ด้านการสร้างใหม่ รวมเงินที่จ่ายในการปฏิสังขรณ์และสร้างใหม่นี้ เป็นจำนวนถึง 64,037 บาท เมื่อได้กระทำการปฏิสังขรณ์ หรือสร้างถาวรวัตถุสิ่งใดเสร็จเรียบร้อยแล้ว ท่านเจ้าจอมสว่าง ก็จะออกไปจัดการฉลองประกอบการกุสล ด้วยตนเองอีกเกือบทุกคราว ซึ่งในการนี้ต้องใช้จ่ายเงินและเป็นภาระอยู่มิใช่น้อย แต่ถึงกระนั้นท่านเจ้าจอมสว่าง ก็มิได้ท้อถอยในการที่จะบำเพ็ญกุศลนั้น ๆ เลย นอกจากนี้ยังเป็นผู้รับอุปการะพระสงฆ์เป็นประจำอยู่หลายรูป และได้เคยส่งเงินบำรุงโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ คราวหนึ่งเป็นเงิน 800 บาท และบริจาคเงินสร้างโรงเรียนสตรีเบญจมราชูทิศ ด้วย นับว่าท่านเจ้าจอมสว่างเปนผู้มีใจบุญใจกุศลโดยแท้ผู้หนึ่ง. เมื่อประมาณวันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2485 ท่านเจ้าจอมสว่างได้ป่วยลง แพทย์ตรวจว่าเป็นโรคหัวใจพิการ ได้ทำการรักษาอย่างดีที่สุด แต่อาการมีแต่ทรงกับทรุดตลอดมา ครั้นวันที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2485 อาการกำเริบมากขึ้น สุดความสามารถของแพทย์จะทำการรักษาได้ ท่านเจ้าจอมสว่างจึงได้ถึงอนิจกรรมด้วยอาการอันสงบ สิริอายุได้ด้ 87 ปี