เฟาสต์ (เยอรมัน: Faust) หรือ เฟาสตุส (เยอรมัน: Faustus) เป็นตัวเอกในตำนานโศกนาฏกรรมของเยอรมัน เกี่ยวกับชายที่ขายวิญญาณให้ปิศาจเมฟิสโตฟิลีส (Mephistopheles) เพื่อแลกกับความรู้ ได้รับการดัดแปลงเป็นวรรณกรรม บทละคร ภาพเขียน และงานดนตรี เป็นจำนวนมากที่มาของตัวละครเฟาสต์ สันนิษฐานว่ามาจากเรื่องราวของโยฮันน์ จอร์จ เฟาสต์ (ค.ศ. 1480–1540) นักเล่นแร่แปรธาตุและนักดาราศาสตร์ชาวเยอรมัน หรืออาจมาจากเรื่องราวของโยฮันน์ ฟุสต์ (ค.ศ. 1400-1466) จิตรกรเยอรมัน เพื่อนสนิทของโยฮันน์ กูเทนแบร์ก (ค.ศ. 1398–1468) นักประดิษฐ์ที่มีชื่อเสียงตำนานของเฟาสต์นั้นบันทึกเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1587 ตีพิมพ์ในหนังสือภาษาเยอรมันชื่อ Historia von D. Johann Fausten กล่าวถึงนายแพทย์ชื่อ โยฮันน์ เฟาสต์ และนำมาเขียนใหม่อีกหลายครั้ง ฉบับที่มีชื่อเสียง คือฉบับบทละครภาษาอังกฤษของคริสโตเฟอร์ มาร์โลว์ "The Tragical History of Doctor Faustus" ตีพิมพ์ครั้งแรก ค.ศ. 1604 และฉบับภาษาเยอรมันของโยฮันน์ โวล์ฟกัง ฟอน เกอเธอ แบ่งออกเป็นสองตอน คือ "Faust. Der Tragödie erster Teil" (โศกนาฏกรรมของเฟาสต์ ตอนที่ 1 ตีพิมพ์ ค.ศ. 1808) และ "Faust. Der Tragödie zweiter Teil" (โศกนาฏกรรมของเฟาสต์ ตอนที่ 2 ตีพิมพ์ ค.ศ. 1832) บทละครของเกอเธอได้รับการดัดแปลงเป็นอุปรากรที่มีชื่อเสียงสองเรื่อง คือ Faust โดยชาร์ล กูโน เล่นรอบปฐมทัศน์ที่ปารีส เมื่อ ค.ศ. 1859 และ Mefistofele โดยอาร์ริโก โบอิโต เล่นรอบปฐมทัศน์ที่โรงอุปรากรลา สกาลา มิลาน เมื่อ ค.ศ. 1868 นอกจากนี้ยังมีคีตกวีอีกหลายท่านที่เขียนผลงานเกี่ยวกับเฟาสต์ เช่น เอกเตอร์ แบร์ลิออส โรเบิร์ต อเล็กซานเดอร์ ชูมันน์ กุสตาฟ มาห์เลอร์ และฟรานซ์ ลิซท์