เสียงประสาน (อังกฤษ; harmony) มีความหมายถึงเสียงแต่ละเสียงที่ซ้อนทับกัน โดยทั่วไปจะหมายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นพร้อมกันดังนี้ ความถี่, ระดับเสียง (คุณภาพเสียง, โน้ตดนตรี), หรือคอร์ดการศึกษาเรื่องเสียงประสานนั้นจะเกี่ยวกับเรื่องของคอร์ด ซึ่งรวมไปถึงโครงสร้างคอร์ด, ทางเดินคอร์ด, และกฎระเบียบต่าง ๆ ของคอร์ดเสียงประสานมักจะถูกเรียกเป็นโครงสร้าง "แนวตั้ง" ของดนตรี ซึ่งต่างจากทำนองเพลงที่เป็นโครงสร้างแนวนอนทำนองสอดประสาน ซึ่งกล่าวถึงความสัมพันธ์ของแนวทำนองหลาย ๆ แนว และดนตรีหลากแนวหรือดนตรีแบบโพลีโฟนี (polyphony) ซึ่งหมายถึงดนตรีที่มีเสียงจากแนวเสียงหลายแนวที่เป็นอิสระต่อกัน แต่บรรเลงพร้อมกัน ทั้งสองอย่างที่กล่าวมานี้ ในบางครั้งจะไม่ถูกนับรวมเป็นเสียงประสานเสียงประสานทางด้านดนตรีป็อปปูลาร์และดนตรีแจ๊ส จะมีชื่อเรียกคอร์ดตามโน้ตพื้นต้น (root) ของคอร์ด พร้อมคำเรียกอื่น ๆ ที่บ่งบอกถึงคุณลักษณะของตัวคอร์ดนั้น ๆ ซึ่งในดนตรีหลาย ๆ แนวอย่างเช่น ดนตรีบาโรค, โรแมนติก, โมเดิร์น, แจ๊ส คอร์ดของดนตรีเหล่านี้มักถูกขยายด้วยสิ่งที่เรียกว่า "เทนชั่น" (tension) เทนชั่นคือสมาชิกคอร์ดเพิ่มเติมที่จะสร้างความสัมพันธ์กับแนวเบสเป็นคู่เสียงกระด้างโดยปกติแล้ว ดนตรีคลาสสิกในยุคการปฏิบัติโดยทั่วไป (common practice period) การใช้คอร์ดกระด้าง (คอร์ดที่มีโน้ตเทนชั่น) จะเกลาเข้าหาคอร์ดกลมกลืน การวางเสียงประสานโดยทั่วไปนั้นจะทำให้ผู้ฟังเกิดความสบายหูได้ก็ต่อเมื่อมีความสมดุลกันระหว่างเสียงกระด้างและเสียงกลมกลืน ดังที่กล่าวมาข้างต้นนี้สามารถสรุปให้เข้าใจได้ง่ายขึ้นได้ว่า ความน่าอภิรมย์นี้จะเกิดขึ้นได้จากความสมดุลระหว่างความตึงเครียดและความผ่อนคลาย