เซอร์เออร์เนสต์ มาร์สเดน (อังกฤษ: Sir Ernest Marsden; 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1889 – 15 ธันวาคม ค.ศ. 1970) เป็นนักฟิสิกส์ชาวอังกฤษ-นิวซีแลนด์ เกิดที่อีสต์แลงคาเชอร์ เข้าศึกษาที่ Queen Elizabeth's Grammar School เมืองแบล็กเบิร์น เขาได้พบกับเออร์เนสต์ รัทเทอร์ฟอร์ด ขณะศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยแมนเชสเตอร์ เมื่อยังเป็นนักศึกษา เขาได้ทำการทดลองอันมีชื่อเสียงคือ การทดลองไกเกอร์-มาร์สเดน (Geiger-Marsden experiment) หรือการทดลองแผ่นฟอยล์ทองคำร่วมกับฮันส์ ไกเกอร์ เมื่อปี ค.ศ. 1909 ภายใต้การกำกับดูแลของรัทเทอร์ฟอร์ด ต่อมาในปี 1905 เขาได้เป็นศาสตราจารย์ด้านฟิสิกส์ที่มหาวิทยาลัยวิกตอเรียแห่งเวลลิงตัน ประเทศนิวซีแลนด์ ด้วยการแนะนำจากรัทเทอร์ฟอร์ด ระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง มาร์สเดนทำงานตำแหน่งวิศวกรหลวงให้แก่ประเทศฝรั่งเศส เมื่อสิ้นสุดสงคราม เขากลายเป็นนักวิทยาศาสตร์ระดับแนวหน้าของนิวซีแลนด์ เป็นผู้ก่อตั้งหน่วยงานวิจัยด้านวิทยาศาสตร์และอุตสาหกรรม (Department of Scientific and Industrial Research, DSIR) ในปี ค.ศ. 1926 ซึ่งมีงานวิจัยหลักในด้านเกษตรกรรม ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง เขาทำงานวิจัยเกี่ยวกับเรดาร์ ต่อมาในปี 1947 ได้เป็นเจ้าหน้าที่ความร่วมมือทางวิทยาศาสตร์ในลอนดอน เขาเสียชีวิตเมื่อปี 1970 ที่บ้านของเขาในโลเวอร์ฮัท ใกล้ชายฝั่งเมืองเวลลิงตันผลงานอันโดดเด่นของมาร์สเดนทำให้เขาได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกราชสมาคมแห่งลอนดอนในปี ค.ศ. 1946 เป็นประธานราชสมาคมแห่งนิวซีแลนด์เมื่อปี ค.ศ. 1947 ได้ตำแหน่ง Rutherford Memorial Lecture ในปี ค.ศ. 1948 และได้รับยศอัศวินในปี ค.ศ. 1958 มีการก่อตั้ง "กองทุนมาร์สเดน" (Marsden Fund) สำหรับงานวิจัยพื้นฐานในนิวซีแลนด์ เมื่อปี ค.ศ. 1994