แคว้นกาสี (อังกฤษ: Kingdom of Kashi) เป็นอาณาจักรโบราณของประเทศอินเดีย มีเมืองหลวง คือ พาราณสี อาณาเขตด้านหลังล้อมรอบด้วย แม่น้ำวรุณ และแม่น้ำอาสี เป็นหนึ่งในมหาชนบท 16 แคว้น รัฐใหญ่เกิดขึ้นทางตอนเหนือของอินเดียเมื่อต้นศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสตศักราช อาณาจักรกาสีใหญ่กว่าพาราณสี พรมแดนด้านตะวันออกสุดคือแม่น้ำซอน ซึ่งเป็นพรมแดนด้านตะวันตกของ แคว้นมคธ ซึ่งมีพื้นที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของ Eastern UP ซึ่งมีศูนย์กลางอยู่ที่เมืองพาราณสีในปัจจุบันและทางตะวันตกเฉียงใต้ของแคว้นมคธ ปัจจุบัน พาราณสีมีฐานะเป็นจังหวัด หรือเมืองใหญ่เมืองหนึ่งของรัฐอุตตรประเทศ ซึ่งมีลัคเนาว์ เป็นเมืองหลวง เป็นจุดศูนย์กลางการท่องเที่ยวที่สำคัญแห่งหนึ่ง มีการคมนาคมติดต่อกับเมืองอื่น ๆ ทั้งทางเครื่องบิน รถยนต์ และรถไฟ อยู่ห่างจากเดลีโดยทางรถไฟ 763 กิโลเมตร จากกัลกัตตา 678 กิโลเมตร จากบอมเบย์ 1,495 กิโลเมตร จากปัฏนา 229 กิโลเมตรและจาก คยา 220 กิโลเมตรใน นิทานชาดก กล่าวถึงเมืองพาราณสึว่าเป็นเมืองที่ขึ้นชื่อเรื่องความเจริญรุ่งเรืองและความมั่งคั่ง[1] เรื่องราวเหล่านี้บอกถึงการแข่งขันทางความเจริญรุ่งเรืองที่ยาวนานระหว่างอาณาจักรกาสีและอาณาจักรใกล้เคียง อาทิเช่น แคว้นโกศล และบางครั้งแคว้นกาสีเองก็เกิดความขัดแย้งกับ แคว้นอังคะ และ แคว้นมคธ ในอดีต แคว้นกาสีเคยเป็นหนึ่งในรัฐที่มีอำนาจมากที่สุดในอินเดียตอนเหนือ[1] จนกระทั่งกษัตริย์พรหมทัตแห่งแคว้นกาสี สามารถเอาชนะแคว้นโกศลได้ ในช่วงสมัยพุทธกาล แคว้นกาสีถูกรวมเข้ากับแคว้นโกศลโดยกษัตริย์กังสะ[2] จึงทำให้ชาวกาสี พร้อมด้วยชาวโกศล และชาววิเทหะ เป็นชนชาติที่กล่าวถึงในตำราพระเวทและดูเหมือนจะเป็นพันธมิตรกันอย่างใกล้ชิด พระโคตมพุทธเจ้า เริ่มประกาศพระพุทธศาสนา ที่แคว้นกาสีเป็นที่แรก โดย ป่าอิสิปตนะมฤคทายวัน สถานที่ทรงแสดงปฐมเทศนาของพระพุทธองค์ อยู่ที่แคว้นกาสีนี้ ปัจจุบันเรียกว่า สารนาถ เป็นเขตชานเมืองพาราณสี อยู่ห่างจากตัวเมืองไปทางทิศเหนือประมาณ 10 กิโลเมตร ในสมัยโน้น ระยะทางจากพุทธคยาถึงสารนาถ (คือจากอุรุเวลาเสนานิคมถึงอิสิปตนะมฤคทายวัน) มีกล่าวไว้ในพระคัมภีร์ว่า 18 โยชน์ พระพุทธองค์ทรงแสดงปฐมเทศนาประกาศคำสอนของพระองค์เป็นครั้งแรกที่นี่ ทรงได้พระสาวกองค์แรกถึงองค์ที่ 60 ที่นี่ ทรงเริ่มงานประกาศพระศาสนาด้วย การส่งพระสาวกรุ่นแรก 60 ท่านดังกล่าว ซึ่งเป็นพระอรหันต์ทั้งหมด ให้แยกย้ายกันไปยังที่ต่าง ๆ จากที่นี่