บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา จิโอวานนิ เปียโตร เบลโลริ หรือ จาน เปียโตร เบลโลริ (ภาษาอังกฤษ: Giovanni Pietro Bellori หรือ Gian Pietro Bellori) (ค.ศ. 1613 - ค.ศ. 1696) เบลโลริเป็นนักเขียนชีวประวัติของศิลปินชาวอิตาลียุคบาโรกคนสำคัญของอิตาลีในคริสต์ศตวรรษที่ 17 จิโอวานนิ เบลโลริอาจจะเป็นหลานของนักสะสมของโบราณและนักเขียนฟรานเชสโค อันเจโลนิ (Francesco Angeloni) จิโอวานนิพำนักอยูที่บ้านของอันเจโลนิในกรุงโรม นอกจากนั้นก็ยังได้รับการศึกษาด้านศิลปะจากโดเม็นนิโค แซมปิเอริ (Domenico Zampieri) เมื่อยังหนุ่มเบลโลเข้าเป็นสมาชิกของสถาบันศิลปะเซนต์ลูคแต่ศึกษาและเขียนเกี่ยวกับศิลปะคลาสสิกและศิลปะร่วมสมัย ในปี ค.ศ. 1664 เบลโลริให้ปาฐกถาที่มีอิทธิพลที่สถาบันในหัวข้อ “อุดมคติของศิลปะ” ในปี ค.ศ. 1672 เบลโลริก็พิมพ์บทปาฐกถานี้เป็นบทนำของหนังสือชีวประวัติของศิลปินก่อนหน้านั้นเล็กน้อยและศิลปินร่วมสมัยภายใต้ชื่อ “Le vite de’ pittori, scultori et architetti moderni” (ชีวิตของจิตรกรสมัยใหม่, ประติมากร, และสถาปนิก)