กีฬาโบว์ลิ่ง เป็นกีฬาที่ชาวโลกได้เล่นกันมาประมาณ 5,000 ปีก่อนคริสต์ศักราช กล่าวกันว่าในยุคนั้นชาวอียิปต์ได้มีการเล่นกีฬาชนิดหนึ่ง โดยใช้ไม้เป็นแกนและใช้ลูกหินกลม ๆ กลิ้งไปทอยแก่นให้ล้ม ต่อมาราวค.ศ. 400 ในประเทศเยอรมนี ก็มีการเล่นกีฬาชนิดหนึ่งที่เรียกว่า เคเกล ซึ่งหมายถึง นักโบว์ลิ่ง โดยธรรมดานักบวชเยอรมันถือว่า กีฬาเคเกลนี้เป็นส่วนหนึ่งของพิธีกรรมในศาสนาต่อมาในสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 16 มาร์ติน ลูเทอร์ ผู้ตั้งนิกายโปรเตสแตนต์เป็นนักเล่นเคเกลคนสำคัญคนหนึ่งได้วางกฎเกณฑ์การเล่นเคเกล โดยมีกำหนดให้มี 1 พิน ทำให้เคเกลได้แพร่หลายไปยังประเทศต่าง ๆ ในยุโรป และชาวอังกฤษได้นำไปดัดแปลงเล่นบนสนามหญ้า เรียกว่าโบว์ลิ่งสนาม ต่อมาเมื่อชาวดัตช์อพยพไปอยู่ในทวีปอเมริกา ก็ได้นำเอากีฬาเคเกลนี้เข้าไปเล่นด้วยในปี พ.ศ. 2166 ได้มีการสร้างสถานโบว์ลิ่งขึ้นเป็นครั้งแรกนับว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงจากกีฬากลางแจ้งมาเป็นกีฬาในร่ม และเพิ่มพินขึ้นอีกรวมเป็น 10 พิน เรียกว่า โบว์ลิ่ง