โรจู (老中) หรือแปลเป็นภาษาไทยว่า ผู้อาวุโส (Elder) เป็นตำแหน่งขุนนางชั้นสูงสุดใน รัฐบาลโชกุนโทะกุงะวะ แห่ง ยุคเอะโดะ โดยแต่งตั้งจาก ไดเมียว (Daimyō) ที่มีที่ดินระหว่าง 25,000 – 50,000 โคคุแต่เดิมในยุคโชกุน 2 คนแรกคือ โชกุนอิเอะยะซุ และ โชกุนฮิเดะตะดะ มีตำแหน่งโรจูเพียงแค่ 2 คนต่อมาได้เพิ่มเป็น 5 คนก่อนจะปรับลดลงมาเหลือ 4 คนต่อมาในสมัย โชกุนสึนะโยชิ ได้มีการลดอำนาจของโรจูลงพร้อมกับตั้งตำแหน่ง ไทโร (Tairō) ขึ้นมามีอำนาจเหนือโรจูแทน