กูดู โลร็อง บากโบ (ฝรั่งเศส: Koudou Laurent Gbagbo, เกิด 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2488) เป็นประธานาธิบดีคนที่ 4 แห่งโกตดิวัวร์ ตั้งแต่ พ.ศ. 2543 จนกระทั่งถูกจับกุมในเดือนเมษายน พ.ศ. 2554 มีอาชีพเป็นครูสอนประวัติศาสตร์ ตลอดจนเป็นนักเคมีและนักฟิสิกส์สมัครเล่นบากโบเคยถูกจำคุกในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1970 และอีกครั้งในต้นคริสต์ทศวรรษ 1990 และเขาได้ในชีวิตพลัดถิ่นในฝรั่งเศสระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1980 ส่วนใหญ่ อันเป็นผลมาจากการเคลื่อนไหวสหภาพของเขา บากโบก่อตั้งแนวหน้าประชาชนไอวอเรียน (FPI) ขึ้น ใน พ.ศ. 2525 และลงสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีกับเฟลิกซ์ อูฟูแว็ต-บัวญี (Félix Houphouët-Boigny) ซึ่งไม่ประสบผลสำเร็จ ในยุคเริ่มต้นของการเมืองแบบหลายพรรคใน พ.ศ. 2533 แต่ก็ชนะได้ที่นั่งในสภานิติบัญญัติแห่งโกตดิวัวร์บากโบดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีหลังรอแบร์ เกอี (Robert Guéï) หัวหน้าคณะรัฐประหาร ห้ามนักการเมืองชั้นนำคนอื่นมิให้ลงแข่งกับบากโบในการเลือกตั้งประธานาธิบดีเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2543 บากโบอ้างชัยชนะหลังการเลือกตั้งและผู้สนับสนุนยึดท้องถนนและโค่นเกอี บากโบเป็นประธานาธิบดีหลังจากนั้นหลังการเลือกตั้งประธานาธิบดี พ.ศ. 2553 บากโบท้าทายการนับผลคะแนนเลือกตั้ง กล่าวหาว่ามีการโกง และปฏิเสธจะลงจากตำแหน่ง เขาเรียกร้องให้ประกาศให้ผลการเลือกตั้งจากเก้าภูมิภาคของประเทศเป็นโมฆะ อาลาซาน วาตารา (Alassane Ouattara) ถูกประกาศว่าเป็นผู้ชนะการเลือกตั้ง และได้รับการรับรองเช่นนั้นจากผู้สังเกตการณ์เลือกตั้ง และประชาคมระหว่างประเทศ หลังความขัดแย้งภายในช่วงสั้น ๆ บากโบถูกจับกุมโดยกองทัพสาธารณรัฐนิยมแห่งไอวอรีโคสต์