เมนูนำทาง
สถานีกลางเบอร์ลิน ประวัติสถานีเลอร์เตอร์ (Lehrter Bahnhof) เปิดตัว ณ กรุงเบอร์ลิน, โดยตั้งอยู่ใกล้ๆกับสถานีฮัมบวร์เคอร์ (Hanburger Bahnhof), ในปี ค.ศ. 1871 ในฐานะสถานีปลายทางเชื่อมต่อกรุงเบอร์ลิน กับเลิร์ต (Lehrte) อันเป็นเมืองเล็กๆใกล้กับเมืองฮันโนเฟอร์ และต่อมาทางรถไฟยาว 239 กิโลเมตรนี้กลายเป็นทางรถไฟหลักสายตะวันออก-ตะวันตก ที่สำคัญที่สุดในเยอรมนี ตัวสถานีถูกออกแบบตามสไตล์ นีโอ-เรอเนสซองซ์ แบบฝรั่งเศส ซึ่งเป็นการฉีกสไตล์ไปจากอาคารก่ออิฐแดงที่นิยมกันในสมัยนั้น แต่เพราะเงินทุนที่จำกัด พื้นผิวตกแต่งอาคารจึงไม่ได้ทำด้วยหินตามแผนที่วางไว้แต่ใช้กระเบื้องเคลือบแทน ถึงกระนั้นก็ยังมีความงดงามทางสถาปัตยกรรมที่โดดเด่นจนได้รับการยกย่องว่าเป็น "สถานีรถไฟที่งามดุจราชวัง"
พอถึงปี 1882 ได้มีการสร้างเส้นทางรถไฟสายนครเบอร์ลิน หรือ ชตาดท์บาห์น (Berlin Stadtbahn) ขึ้นในเบอร์ลินโดยเป็นรางแบบยกระดับ 4 ราง พาดผ่านทางตอนเหนือของสถานี (ซึ่งภายหลังได้พัฒนามาเป็นทางรถไฟ เอส-บาห์น (S-Bahn)) และเกิดสถานีเชื่อมต่อขนาดย่อม Lehrter Stadtbahnhof ขึ้นเพื่อเชื่อมต่อกับเส้นทางใหม่ การขยายตัวและการเพิ่มบทบาทของสถานีเลอร์เตอร์ ทำให้สถานีนี้มีบทบาทเข้ามาแทนที่สถานีฮัมบวร์เคอร์ซึ่งปิดตัวลงในปี 1884 เมื่อเส้นทางไปฮัมบวร์คทางตะวันออกเฉียงเหนือของเยอรมนี กับสแกนดิเนเวียถูกเปลี่ยนไปหาสถานีเลอร์เตอร์แทน ต่อมาเส้นทางเบอร์ลิน-เลอร์ต ถูกแปรรูปให้เป็นรัฐวิสาหกิจ และเข้ามาอยู่ภายใต้การควบคุมของการรถไฟแห่งชาติปรัสเซียใน ปี 1886
ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ตัวอาคารสถานีได้รับความเสียหายอย่างหนัก เมื่อสงครามจบลงตัวโครงอาคารได้รับการซ่อมแซมให้ใช้การได้ชั่วคราว แต่การแบ่งแยกประเทศเยอรมนีภายหลังสงครามโลกก็ทำให้เส้นทางหลักๆต้องปิดการให้บริการลง จึงไม่มีโครงการจะบูรณะสถานีต่อไปอีก สถานนีเลอร์เตอร์จึงเป็นอันต้องถูกทำลายลงโดยการทุบทำลายโครงสร้างใช้เวลา 2 ปี (1957 - 1959) ส่วนสถานีเชื่อมต่อทางรถไฟสายนครเบอร์ลิน (Lehrter Stadtbahnhof) นั้นได้เปลี่ยนสถานะไปเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายเอ็ส-บาห์น ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1930 โดยเปลี่ยนไปใช้ระบบเดินรถด้วยไฟฟ้า แต่แม้จะไม่ได้รับความเสียหายจากสงคราม สถานี Lehrter Stadtbahnhof ก็ถูกผลกระทบของการก่อสร้างกำแพงเบอร์ลินทำให้มีขอบเขตการให้บริการที่จำกัด โดยเครือข่าย เอ็ส-บาห์น ทั้งหมดตกไปอยู่ในความรับผิดชอบของการรถไฟเยอรมนีตะวันออก (Deutsche Reichsbahn) ทำให้ประชากรจำนวนมากในฝั่งเบอร์ลินตะวันตกบอยค็อตไม่ใช้บริการ เอ็ส-บาห์น อยู่จนกระทั่งทศวรรษที่ 1980 เมื่อเบอร์ลินตะวันตกได้รับมอบสิทธิบริหารจัดการเส้นทาง เอ็ส-บาห์น สายเบอร์ลินตะวันตกเอง สถานี Lehrter Stadtbahnhof ที่รอดภัยสงครามมาถูกขึ้นทะเบียนอนุรักษ์เป็นโบราณสถาน
แต่ในปี ค.ศ. 2002 สถานี Lehrter Stadtbahnhof ก็ถูกกำหนดให้โดนทำลายเพื่อเปิดทางให้มีการก่อสร้างสถานีกลาง (Hauptbahnhof) แห่งใหม่ ซึ่งถูกวางแปลนมาตั้งแต่ปี 1992 ให้สร้างขึ้นบนพื้นที่เก่าของสถานีเลอร์เตอร์เดิม (Lehrter Bahnhof) ซึ่งทั้งใกล้กับสถานที่ราชการในเมืองเบอรลิน และยังไม่มีคนอยู่อาศัยแออัดมาเกินไป โดยเริ่มก่อสร้างตั้งแต่ปี 1995 จนการก่อสร้างเสร็จสมบูรณ์ในปี 2006
เมนูนำทาง
สถานีกลางเบอร์ลิน ประวัติใกล้เคียง
สถานี สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส สถานีกลางบางซื่อ สถานีกรุงเทพ สถานีอวกาศนานาชาติ สถานีขนส่งผู้โดยสารกรุงเทพ (จตุจักร) สถานีบางหว้า สถานีวัดพระศรีมหาธาตุ สถานีวงเวียนใหญ่ สถานีวิทยุโทรทัศน์กลางแห่งประเทศจีนแหล่งที่มา
WikiPedia: สถานีกลางเบอร์ลิน http://www.transportes.gov.br/public/arquivo/arq13... http://www.bahn.com/i/view/USA/en/services/overvie... http://www.theguardian.com/world/2013/apr/03/secon... http://reiseauskunft.bahn.de/bin/bhftafel.exe/en?r... http://www.bahn.de/p/view/mdb/bahnintern/fahrplan_... http://www.bahnhof.de/?lang=en#station/17620 http://www.hbf-berlin.de/site/berlin__hauptbahnhof... http://www.isnichwahr.de/redirect11161.html http://en.structurae.de/structures/data/index.cfm?... http://en.structurae.de/structures/data/index.cfm?...