ตัวแปรนี้ได้มาจากการคำนวณของ first-order perturbation ของระดับพลังงานของอะตอมที่อยู่ในสนามแม่เหล็กแบบอ่อน เราสามารถเขียนรูปแบบของตัวแปรได้เป็น

g J = g L J ( J + 1 ) − S ( S + 1 ) + L ( L + 1 ) 2 J ( J + 1 ) + g S J ( J + 1 ) + S ( S + 1 ) − L ( L + 1 ) 2 J ( J + 1 ) . {\displaystyle g_{J}=g_{L}{\frac {J(J+1)-S(S+1)+L(L+1)}{2J(J+1)}}+g_{S}{\frac {J(J+1)+S(S+1)-L(L+1)}{2J(J+1)}}.}

ค่าออบิทัลของ gL มีค่าเท่ากับ 1 และการประมาณค่าของ gS มีค่าเท่ากับ 2 จากการอธิบายในข้างต้นนี้ทำให้ได้เป็น

g J ≈ 3 2 + S ( S + 1 ) − L ( L + 1 ) 2 J ( J + 1 ) . {\displaystyle g_{J}\approx {\frac {3}{2}}+{\frac {S(S+1)-L(L+1)}{2J(J+1)}}.}

ในที่นี้ J คือ ผลรวมของโมเมนตัมเชิงมุม (total electronic angular momentum) L คือ ค่าโมเมนตัมเชิงมุมแบบออบิทัล (orbital angular momentum) S คือ ค่าโมเมนตัมเชิงมุมแบบสปิน (spin angular momentum) เนื่องจากค่า S มีค่าเท่ากับ ½ เสมอ จึงทำให้ในสูตรจะมีค่าของสปินเป็น ¾ ในส่วนของ S(S+1) ค่าของ gL และ gS เป็นตัวแปรค่าหนึ่งใน g-factor ของอิเล็กตรอน