Occitan_language
| ตระกูลภาษา | อินโด-ยูโรเปียน
|
|---|---|
| ภาษาชนกลุ่มน้อยที่รับรองใน | ฝรั่งเศส อิตาลี (กฎหมายหมายเลข 482 ลงวันที่ 15 ธันวาคม 2542)[5] โมนาโก |
| ผู้วางระเบียบ | ● สภาภาษาอุตซิตา[6] ● ที่ประชุมใหญ่ถาวรว่าด้วยภาษาอุตซิตา[7] ● สถาบันการศึกษาอารัน[8] |
| ภาษาถิ่น | กัสกอญ (รวมภาษาถิ่นอารัน) ชัวดิต † |
| ระบบการเขียน | อักษรละติน (ชุดตัวอักษรอุตซิตา) |
| ออกเสียง | [utsiˈta], [u(t)siˈtɔ], [ukʃiˈtɔ]/ [ˈleŋɡɔ ˈðɔ(k)] |
| Linguasphere | 51-AAA-g & 51-AAA-f |
| รูปแบบก่อนหน้า | ภาษาอุตซิตาเก่า
|
| จำนวนผู้พูด | จำนวนผู้พูดทั้งหมดโดยประมาณมีตั้งแต่ 100,000–800,000 คน (2550–2555)[1][2] โดย 68,000 คนในจำนวนนี้อยู่ในอิตาลี (จากการสำรวจ พ.ศ. 2548)[3] และ 4,000 คนในจำนวนนี้อยู่ในหุบเขาอารันของสเปน (2551)[4] |
| ISO 639-1 | oc |
| ISO 639-3 | oci – รหัสรวม รหัสเอกเทศ: |
| ISO 639-2 | oci |
| ชาติพันธุ์ | ชาวอุตซิตา |
| ภาษาทางการ | แคว้นกาตาลุญญา (สเปน) |
| ประเทศที่มีการพูด | ฝรั่งเศส, สเปน, อิตาลี, โมนาโก |
