กระจกตามีปลายเส้นประสาทชนิดไม่มีเยื่อไมอีลินที่รับสัมผัส, อุณหภูมิ, และสารเคมี การสัมผัสหรือแตะที่กระจกตาสามารถทำให้เกิดรีเฟล็กซ์ของการปิดหนังตา เนื่องจากกระจกตาต้องมีความใสเพื่อช่วยในการรับแสง จึงไม่มีหลอดเลือด แต่กระจกตาจะได้รับสารอาหารผ่านทางการแพร่ จากน้ำตาที่หล่อภายนอกและในสารน้ำในลูกตา (aqueous humour) และจากนิวโรโทรฟิน (neurotrophins) ซึ่งมาจากใยประสาทที่มาเลี้ยงในบริเวณนี้ ในมนุษย์กระจกตามีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 11.5 มม. และหนาประมาณ 0.5-0.6 มม. ที่ศูนย์กลางและ 0.6-0.8 มม. ที่บริเวณขอบๆ กระจกตาเป็นบริเวณพิเศษที่มีความโปร่งใส, ไม่มีหลอดเลือด, และเป็นบริเวณอภิสิทธิ์ทางภูมิคุ้มกัน (immunologic privilege) ทำให้กระจกตาเป็นเนื้อเยื่อที่มีความพิเศษ กระจกตาเป็นส่วนเดียวในร่างกายที่ไม่มีเลือดมาเลี้ยง และได้รับออกซิเจนโดยตรงผ่านทางอากาศ

บริเวณขอบของกระจกตาเชื่อมกับเปลือกลูกตา (sclera) เรียกว่า คอร์เนียล ลิมบัส (corneal limbus)