กระจุกดาวสามเหลี่ยมหน้าวัว หรือ กระจุกดาวเฮียเดส (อังกฤษ: Hyades; กรีก: Ὑάδες; หรือบ้างก็เรียก เมล็อต 25, คอลลินเดอร์ 50 หรือ แคดเวลล์ 41) เป็นกระจุกดาวเปิดที่อยู่ใกล้ระบบสุริยะมากที่สุด และเป็นหนึ่งในบรรดากระจุกดาวที่เป็นตัวอย่างการศึกษาได้ดีที่สุด กระจุกดาวนี้อยู่ห่างออกไป 151 ปีแสง ประกอบด้วยกลุ่มดาวฤกษ์ประมาณ 300 - 400 ดวงเกาะกันเป็นทรงกลมอย่างหยาบๆ ดาวฤกษ์เหล่านี้มีอายุใกล้เคียงกัน จุดกำเนิดเดียวกัน องค์ประกอบทางเคมีเหมือนกัน และมีการเคลื่อนที่ผ่านอวกาศเหมือนๆ กัน.[1][2] จากมุมมองของผู้สังเกตบนโลก กระจุกดาวเฮียเดสจะปรากฏอยู่ในบริเวณกลุ่มดาววัว โดยที่ดาวสว่างที่สุดในกระจุกเรียงตัวกันเป็นรูปตัว "V" ต่อเนื่องกับดาวฤกษ์สว่างซึ่งเป็นดาวยักษ์แดง อัลดิบาแรน อย่างไรก็ดี อัลดิบาแรนไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับกระจุกดาวเฮียเดส มันอยู่ใกล้โลกมากกว่า (ทำให้มีความสว่างปรากฏมากกว่าด้วย) เพียงแต่สามารถมองเห็นอยู่ในแนวเดียวกันเท่านั้นดาวที่สว่างที่สุด 4 ดวงในกระจุกดาวเฮียเดสล้วนเป็นดาวยักษ์แดง ซึ่งเริ่มชีวิตเป็นดาวฤกษ์มวลมากประเภท A และได้เคลื่อนออกไปพ้นจากแถบลำดับหลักแล้ว[3] ทั้งหมดอยู่ห่างจากกันเพียงชั่วระยะไม่กี่ปีแสง รหัสเบเยอร์ของพวกมันได้แก่ แกมมา เดลตา เอปซิลอน และ เธตา เทารี ดาวทั้งสี่เรียงตัวกันเป็นดาวเรียงเด่นซึ่งถูกจินตนาการเป็นส่วนศีรษะของวัวเทารุส[3] ดาวเอปซิลอน เทารี เป็นที่รู้จักในอีกชื่อหนึ่งคือ เออิน ("ตาวัว")[4] เชื่อว่ามีดาวแก๊สยักษ์อย่างน้อยหนึ่งดวงเป็นดาวเคราะห์บริวาร[5]