กระดูกห้องหูชั้นใน[1](อังกฤษ: bony labyrinth, osseous labyrinth, otic capsule)เป็นกำแพงกระดูกแข็งกั้นรอบหูชั้นในที่อยู่ในส่วน petrous ของกระดูกขมับโดยมีส่วนสามส่วนคือ โพรงหน้า (vestibule) ที่อยู่ตรงกลาง หลอดกึ่งวงกลมที่อยู่ด้านบนหลัง และคอเคลียที่อยู่ด้านหน้าซึ่งล้วนเป็นช่องในกระดูกบุด้วยเยื่อหุ้มกระดูก (periosteum)และบรรจุด้วยน้ำใส ๆ ที่เรียกว่า perilymph ซึ่งล้อมเยื่อห้องหูชั้นใน (membranous labyrinth) ที่อยู่ภายในและเต็มไปด้วยน้ำอีกอย่างคือ endolymph[2]เยื่อห้องหูชั้นในเป็นส่วนที่มีโครงสร้างรับความรู้สึกของระบบการได้ยินคือคอเคลีย และของระบบการทรงตัว คือหลอดกึ่งวงกลม utricle และ saccule[3]ในระบบการจำแนกกระดูกแตกอย่างหนึ่ง การพบกระดูกขมับแตกที่กระดูกห้องหูชั้นในด้วยเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ สามารถพยากรณ์ภาวะแทรกซ้อนรวมทั้งปัญหาเส้นประสาทเฟเชียล, การเสียการได้ยินเนื่องจากประสาทรับความรู้สึก (sensorineural deafness) และน้ำสมองร่วมไขสันหลังไหลจากหู (cerebrospinal fluid otorrhea)ในภาพเอกซเรย์ กระดูกห้องหูชั้นในจะปรากฏเป็นส่วนทึบสุดของกระดูกขมับ[4][5]