กระทรวงสำนักงานไปรษณีย์สหรัฐ (อังกฤษ: United States Post Office Department; ค.ศ. 1792–1971) เป็นหน่วยงานซึ่งต่อมาคือ การไปรษณีย์สหรัฐ (United States Postal Service) มีฐานะเป็นกระทรวง (department) อย่างเป็นทางการตั้งแต่ ค.ศ. 1872 ถึง 1971 มีหัวหน้า คือ นายไปรษณีย์ใหญ่สหรัฐ (United States Postmaster General)[1]รัฐบัญญัติการไปรษณีย์ (Postal Service Act) ที่ประธานาธิบดีจอร์จ วอชิงตัน ลงนามเมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1792 มีผลเป็นการจัดตั้งกระทรวงนี้ นายไปรษณีย์ใหญ่คนแรก คือ จอห์น แมกลีน (John McLean) ซึ่งดำรงตำแหน่งตั้งแต่ ค.ศ. 1823 ถึว 1829 และเป็นบุคคลแรกที่เรียกหน่วยงานนี้ว่า "กระทรวงสำนักงานไปรษณีย์" (Post Office Department) มิใช่เพียง "สำนักงานไปรษณีย์" (Post Office) ชื่อเสียงของหน่วยงานทวีขึ้นอย่างยิ่งเมื่อประธานาธิบดีแอนดรูว์ แจ็กสัน เชิญนายไปรษณีย์ใหญ่วิลเลียม ที. แบร์รี (William T. Barry) มาร่วมเป็นสมาชิกคณะรัฐมนตรีใน ค.ศ. 1829[2] ภายหลังจึงมี รัฐบัญญัติสำนักงานไปรษณีย์ (Post Office Act) เมื่อ ค.ศ. 1872 เพื่อยกฐานะกระทรวงสำนักงานไปรษณีย์ขึ้นเป็นกระทรวงในคณะรัฐมนตรี[3]