ความเกี่ยวเนื่องกับมักเกิล

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเวทมนตร์จะเข้าเยี่ยมคารวะนายกรัฐมนตรีมักเกิลคนใหม่ทุกคนเพื่อแจ้งถึงการมีอยู่ของโลกเวทมนตร์ และจะติดต่อกับนายกรัฐมนตรีมักเกิลเฉพาะในคราวที่เหตุการณ์ซึ่งเกิดในโลกเวทมนตร์จะกระทบต่อชาวมักเกิล เช่น เพื่อแจ้งนายกรัฐมนตรีมักเกิลว่า มีการนำวัตถุหรือสัตว์อันตรายเข้าสู่บริเตน

รัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์จะติดต่อกับนายกรัฐมนตรีมักเกิลแห่งบริเตนผ่านรูปภาพกายสิทธิ์ในสำนักนายกรัฐมนตรี ณ บ้านเลขที่ 10 ถนนดาวนิง รูปดังกล่าวไม่อาจถอนออกจากผนังได้ เพราะใช้มนตราเสกติดไว้ถาวร รูปจะแจ้งเตือนนายกรัฐมนตรีมักเกิลให้ทราบถึงการมาของรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ เมื่อนายกรัฐมนตรีได้ทราบการแจ้งแล้ว รัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์จะเข้ามาในสำนักนายกรัฐมนตรีผ่านทางเตาผิงซึ่งเชื่อมต่อกับเครือข่ายผงฟลู

การบริหาร

ในนวนิยายชุด แฮร์รี่ พอตเตอร์ ข้าราชการส่วนใหญ่ในกระทรวงเวทมนตร์ดูเหมือนจะมาจากการแต่งตั้งมากกว่าการเลือกตั้ง ผู้สำเร็จการศึกษาเวทมนตร์สามารถเข้าทำงานที่กระทรวงได้ทันที แต่ตำแหน่งต่าง ๆ มีกำหนดระดับการศึกษาและผลสอบไว้ต่างกัน อย่างไรก็ดี มีระบุว่า ตัวรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเวทมนตร์เองมาจากการเลือกตั้ง[3] แต่ไม่เคยมีการอธิบายว่า ใครเป็นผู้เลือกตั้งและถอดถอนรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเวทมนตร์ ตลอดเรื่อง แฮร์รี่ พอตเตอร์ ทั้งกระทรวงเวทมนตร์และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเวทมนตร์ดูจะอ่อนไหวง่ายกับความเห็นของสาธารณชนชาวพ่อมด จึงพยายามควบคุมความคิดเห็นของผู้คนด้วยข่าวหนังสือพิมพ์

อนึ่ง ยังมักปรากฏว่า กระทรวงไร้ความสามารถอย่างยิ่ง ถึงขนาดที่ไม่อาจป้องกันการโจมตีหน่วยงานในสังกัด โดยเฉพาะกรมปริศนาซึ่งเป็นหน่วยงานที่วางการรักษาความปลอดภัยไว้สูง และเนื่องเพราะระบบป้องกันด้อยประสิทธิภาพเช่นนี้ นักเรียนฮอกวอตส์ ตลอดจนโวลเดอมอร์ ผู้เสพความตาย และภาคีนกฟีนิกซ์ จึงเข้านอกออกในได้อย่างง่ายดาย

ระบบตุลาการ

ปรากฏหลายครั้งทั้งในหนังสือและภาพยนตร์ว่า คณะตุลาการของกระทรวงเวทมนตร์พิจารณาคดีโดยไม่สนใจพยานหลักฐาน บางครั้งยังอาศัยอคติส่วนตัวในการลงความเห็นแบบรวบรัด ไม่ใช่ผู้ถูกกล่าวหาทุกคนที่ได้ขึ้นศาล กรณีนี้รวมถึงซีเรียส แบล็ก นอกจากนี้ ใน แฮร์รี่ พอตเตอร์กับภาคีนกฟีนิกซ์ ปรากฏว่า ศาลพร้อมวินิจฉัยและบังคับใช้กฎหมายอย่างป่าเถื่อนโดยไม่แจ้งล่วงหน้า บางคราวก็ไม่ใส่ใจจะแก้ไขปัญหา แต่พอใจจะนิ่งเฉยหรือเลือกปิดข่าวแทน