ลอเรนซ์เดิมเช่ากระท่อมในปี ค.ศ. 1923 ขณะที่รับราชการในกองรถถังประจำการอยู่ที่แคมพ์โบวิงทัน และต่อมาในปี ค.ศ. 1925 ก็ได้ทำการซื้อ ลอเรนซ์บันทึกไว้ว่า “ไม่มีสิ่งใดอื่นที่เคลาด์สฮิลล์ที่จะต้องคำนึงถึงในโลก ขณะที่เป็นเจ้าของก็จะไม่มีอะไรที่งดงามหรือเป็นเอกลักษณ์ ไม่มีอะไรที่จะยึดข้าพเจ้าเป็นราก”

ในปี ค.ศ. 1935 ลอเรนซ์ลาออกจากกองทหารอากาศ และกลับมาพำนักที่เคลาด์สฮิลล์ เมื่ออายุได้ 46 ปีสองสามอาทิตย์หลังจากลาออกจากราชการลอเรนซ์ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสที่หัวจากอุบัติเหตุจากจักรยานยนต์ไม่ไกลจากกระท่อม และเสียชีวิตเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1935 ปีต่อมาเอ. ดับเบิลยู. ลอเรนซ์ผู้เป็นน้องและเป็นทายาทก็มอบเคลาด์สฮิลล์ให้แก่องค์การอนุรักษ์แห่งชาติ ที่ทำเป็นพิพิธภัณฑ์อุทิศให้แก่ชีวิตและงานของที.อี. ลอเรนซ์

ตัวกระท่อมยังคงรักษาให้อยู่ในสภาพเดียวกับเมื่อที.อี. ลอเรนซ์ทิ้งเอาไว้เมื่อเสียชีวิต กระท่อมเป็นพิพิธภัณฑ์ที่แสดงรายละเอียดเกี่ยวกับชีวิตอันไม่เหมือนผู้ใดของลอเรนซ์ และสมบัติและเฟอร์นิเจอร์เดิมที่เป็นของลอเรนซ์ ที่สะท้อนให้เห็นถึงบุคลิกอันซับซ้อนและความสัมพันธ์กับตะวันออกกลาง ในปัจจุบันกระท่อมเปิดให้ประชาชนเข้าชมระหว่างปลายเดือนมีนาคมถึงต้นเดือนตุลาคม