กระเจาะ หรือ ขะเจาะ (ชื่อวิทยาศาสตร์: Millettia kangensis) เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบในวงศ์ Leguminosae วงศ์ย่อย Papilionpidae ใบประกอบแบบขนนกชั้นเดียว ปลายคี่ ดอกเป็นดอกช่อ ดอกย่อยมีลักษณะคล้ายดอกถั่ว สีม่วงอ่อน บานวันเดียวแล้วโรย ติดผลเป็นฝักแบน แก่แล้วแตกเป็นสองซีก เป็นพืชถิ่นเดียวในประเทศไทย พบครั้งแรกที่แม่กลาง อำเภอจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่ โดยหมอคาร์ ชาวไอริช เมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2465 โดยชื่อสปีชีส์ตั้งตามสถานที่ค้นพบคือแม่กลาง