อ้างอิง ของ กล้วยหิน

  • พีรศักดิ์ วรสุนทโรสถ และคณะ. ทรัพยากรพืชในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ 2: ไม้ผลและไม้ผลเคี้ยวมัน. กทม. สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย. 2544.หน้า 320
  1. ↑ FS dela Cruz Jr.; LS Gueco; OP Damasco; VC Huelgas; FM dela Cueva; TO Dizon; MLJ Sison; IG Banasihan; VO Sinohin & AB Molina, Jr. (2008). Farmers’ Handbook on Introduced and Local Banana Cultivars in the Philippines (PDF). Bioversity International. ISBN 9789719175186.
  2. 1 2 3 Michel H. Porcher (May 17, 1998). "Multilingual Multiscript Plant Name Database: Sorting Musa cultivars". The University of Melbourne. สืบค้นเมื่อ January 18, 2013.
  3. ↑ L. Sequeira (1998). "Bacterial Wilt: The Missing Element in International Banana Improvement Programs". ใน Ph. Prior; C. Allen; J. Elphinstone (eds.). Bacterial Wilt Disease: Molecular and Ecological Aspects. Springer. p. 9. ISBN 9783540638872.
  4. ↑ Michel H. Porcher; Prof. Snow Barlow (2002-07-19). "Sorting Musa names". The University of Melbourne, . สืบค้นเมื่อ 11 January 2011. External link in |publisher= (help)
  5. ↑ Koon-Hui Wang; Angela K. Kepler & Cerruti R.R. Hooks. "Brief Description of Banana Cultivars Available from the University of Hawaii Seed Program" (PDF). College of Tropical Agriculture and Human Resources, University of Hawai'i at Manoa. สืบค้นเมื่อ June 29, 2011. Cite journal requires |journal= (help)
  6. ↑ Randy C. Ploetz; Angela Kay Kepler; Jeff Daniells & Scot C. Nelson (2007). Banana and plantain—an overview with emphasis on Pacific island cultivars (PDF). Species Profiles for Pacific Island Agroforestry. Bioversity International.