จอร์จ วิลลิส ริตชี มีความสนใจดาราศาสตร์ตั้งแต่ยังเด็ก เนื่องจากพ่อของเขาทำงานให้แก่บริษัทผู้ผลิตเครื่องจักรและเป็นแฟนตัวยงของดาราศาสตร์[1]

กล้องโทรทรรศน์แบบนิวตันที่ใช้กระจกเงาทรงพาราโบลาบานเดียวมีมุมมองที่ไม่กว้าง ส่วนกล้องโทรทรรศน์แบบกัสแกร็งที่มีกระจกเงาทุติยภูมิทรงไฮเพอร์โบลาแบบนูนก็เช่นกัน[2] ริตชีได้ร่วมมือกับอ็องรี เครเตียง เพื่อสร้างกล้องโทรทรรศน์ที่มีมุมมองกว้างซึ่งพัฒนาขึ้นมาจากกล้องโทรทรรศน์แบบกัสแกร็งเดิม โดยพยายามปรับแก้ความคลาดทรงกลมและความคลาดแบบโคมาที่ผิวของกระจกเงาทั้ง 2 บาน โดยทำให้พื้นผิวเป็นแบบคลาดทรงกลมอันดับสูงที่ใกล้เคียงพื้นผิวทรงไฮเพอร์โบลาทั้งบนกระจกเงาปฐมภูมิและกระจกเงาทุติยภูมิ และใช้เลนส์ไร้ความคลาดทรงกลม ผลงานนี้ทำให้เขาได้รับรางวัลเครื่องอิสริยาภรณ์เลฌียงดอเนอร์

กล้องโทรทรรศน์ขนาด 102 ซม. ที่ติดตั้งที่หอดูดาวกองทัพเรือสหรัฐในปี 1934 เป็นกล้องโทรทรรศน์แบบริตชี–เครเตียงที่ริตชีเป็นผู้สร้างเอง ความยาวโฟกัสเป็น 680 ซม.[3] อย่างไรก็ตาม กล้องนี้มีความโค้งสนามมาก