กัตส์เริ่มชกมวยสากลอาชีพเมื่อ พ.ศ. 2509 ในช่วงแรก เขาไม่ได้มีชื่อเสียงมากนัก จนกระทั่งมาได้เทรนเนอร์ชาวสหรัฐ เอ็ดดี ทาวน์เซนด์ ช่วยปรับปรุงการชกของเขาให้ดีขึ้น เขาขึ้นชิงแชมป์โลกครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2513 โดยแพ้น็อกอิสมาเอล ลากูนา จากปานามาในยกที่ 13 ชิงแชมป์โลกรุ่นไลท์เวทของสภามวยโลกและสมาคมมวยโลกไม่สำเร็จ ต่อมาใน พ.ศ. 2515 กัตส์ได้ครองแชมป์ OPBF รุ่นไลท์เวท ชนะคะแนนชินอิจิ คาโดตะ ที่เคยชนะน็อกเขามาก่อนได้ ใน พ.ศ. 2516 เขาขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นไลท์เวทของสมาคมมวยโลก ปรากฏว่าแพ้น็อกโรเบร์โต ดูรัน ยก 10

ต่อมา 11 เมษายน พ.ศ. 2517 กัตส์ขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นไลท์เวทของสภามวยโลกกับโรดอลโฟ กอนซาเลซ ซึ่งปรากฏกว่ากัตส์เป็นฝ่ายสู้ไม่ถอยก่อนจะชนะน็อกได้ในยกที่ 8 ได้ครองแชมป์โลก กัตส์ป้องกันตำแหน่งได้ 1 ครั้ง ก่อนจะชกแก้มือกับกอนซาเลซและเป็นฝ่ายชนะได้อีก หลังจากนั้น กัตส์ป้องกันตำแหน่งได้อีกสามครั้งและพบว่าตนเองมีปัญหาเรื่องการทำน้ำหนักในรุ่นไลท์เวท ในที่สุด กัตส์จึงเสียแชมป์โลกเมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2519 ให้กับเอสเตบัน เด เฆซุส กัตส์เลื่อนขึ้นมาชกในรุ้นไลท์เวลเตอร์เวทใน พ.ศ. 2520 และขึ้นชิงแชมป์โลกกับแสนศักดิ์ เมืองสุรินทร์ ซึ่งเขาแพ้น็อกไปในยกที่ 6 เขาขึ้นชกอีกครั้งใน พ.ศ. 2521 แต่ก็แพ้อีก เขาจึงแขวนนวมไป

หลังจากที่เขาได้เป็นแชมป์โลก กัตส์เริ่มปรากฏตัวในรายการทางโทรทัศน์ตั้งแต่ พ.ศ. 2517 เมื่อเขาแขวนนวม เขาได้เขียนหนังสือเกี่ยวกับประสบการณ์ชีวิต ใน พ.ศ. 2539 เขาเข้าไปร่วมงานกับพรรคประชาธิปไตยเสรีนิยมแต่ไม่ได้รับการเลือกตั้ง กัตส์ยังเป็นผู้ที่วิจารณ์การแข่งขันกีฬามวยคนหนึ่ง เมื่อครั้งที่โคกิ คาเมดะชกชนะฮวน โฮเซ ลันดาเอตา กัตส์ได้ออกมาให้คำวิจารณ์ให้ความเห็นในทางตรงข้ามกับพ่อของคาเมดะที่เป็นเทรนเนอร์ นอกจากนั้น ยังได้รับเชิญให้ร่วมวิจารณ์การชกระหว่างคัตสึชิเงะ คาวาชิมะกับกริสเตียน มิฆาเรสด้วย

กัตส์ได้เป็นผู้แสดงภาพยนตร์หลายเรื่อง ทั้งในและนอกประเทศญี่ปุ่น เช่น Empire of the Sun, Black Rain และยังแสดงละครโทรทัศน์อีกหลายเรื่อง