กายวิภาคศาสตร์ (
อังกฤษ: Anatomy;
กรีก: ἀνατομία anatomia, มาจาก ἀνατέμνειν ana: การแยก และ temnein: การตัดเปิด) เป็นแขนงหนึ่งของวิชา
ชีววิทยา ซึ่งศึกษาเกี่ยวกับโครงสร้างของสิ่งมีชีวิต คำนี้หมายรวมถึง
กายวิภาคศาสตร์มนุษย์ (human anatomy) ,
กายวิภาคศาสตร์สัตว์ (animal anatomy หรือ zootomy) และ
กายวิภาคศาสตร์พืช (plant anatomy หรือ phytotomy) ในบางแง่มุมกายวิภาคศาสตร์ก็มีความเกี่ยวข้องอย่างลึกซึ้งกับวิชา
คัพภวิทยา (embryology) ,
กายวิภาคศาสตร์เปรียบเทียบ (comparative anatomy) และ
คัพภวิทยาเปรียบเทียบ (phylogenetics หรือ comparative embryology)
[1]โดยมีรากฐานเดียวกันคือ
วิวัฒนาการ (evolution)กายวิภาคศาสตร์สามารถแบ่งออกได้เป็น
มหกายวิภาคศาสตร์ (gross anatomy หรือ macroscopic anatomy) และ
จุลกายวิภาคศาสตร์ (microscopic anatomy)
[1] มหกายวิภาคศาสตร์ [หรืออาจเรียกว่ากายวิภาคศาสตร์เฉพาะส่วน (topographical anatomy, regional anatomy หรือ anthropotomy)] เป็นการศึกษาโครงสร้างทางกายวิภาคที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
[1] จุลกายวิภาคศาสตร์เป็นการศึกษาโครงสร้างทางกายวิภาคขนาดเล็กซึ่งต้องอาศัย
กล้องจุลทรรศน์ ได้แก่
มิญชวิทยา (histology) ซึ่งเป็นการศึกษาโครงสร้างของเนื้อเยื่อ
[1] และ
วิทยาเซลล์ (cytology) ซึ่งเป็นการศึกษาเซลล์กายวิภาคศาสตร์มีประวัติศาสตร์เป็นเวลายาวนาน มีการพัฒนาความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับหน้าที่ของ
อวัยวะและโครงสร้างต่าง ๆ ของร่างกายอย่างต่อเนื่อง เช่นเดียวกันกับวิธีการศึกษาที่พัฒนาอย่างรวดเร็วตั้งแต่การศึกษาจาก
สัตว์ไปจนถึงการชำแหละ (dissect) ศพมนุษย์ จนกระทั่งพัฒนาเทคนิคที่อาศัยเทคโนโลยีที่ซับซ้อนในศตวรรษที่ 20วิชากายวิภาคศาสตร์นั้นต่างจาก
พยาธิกายวิภาค (anatomical pathology หรือ morbid anatomy) หรือ
จุลพยาธิวิทยา (histopathology) ซึ่งเป็นการศึกษาลักษณะทางมหภาคและจุลภาคของอวัยวะที่เป็น
โรค