อาร์เจนตินา
เบลเยียม
บราซิล
แคนาดา
เดนมาร์ก
ฟินแลนด์
ฝรั่งเศส
ไอซ์แลนด์
ไอร์แลนด์
ลักเซมเบิร์ก
เม็กซิโก1
เนเธอร์แลนด์2
โคลอมเบีย
คอสตาริกา นิวซีแลนด์3
นอร์เวย์
โปรตุเกส
แอฟริกาใต้
สเปน
สวีเดน
ไต้หวัน
สหราชอาณาจักร4
สหรัฐอเมริกา5
อุรุกวัย
ออสเตรเลีย
ออสเตรีย
เอกวาดอร์
มอลตา
เยอรมนี *ยังไม่มีผลใช้บังคับ
การครองคู่ในสหราชอาณาจักร (อังกฤษ: Civil partnership in the United Kingdom) คือสถานภาพการการอยู่กินด้วยกันแบบหนึ่งในสหราชอาณาจักร ระหว่างบุคคลเพศเดียวกันและระหว่างบุคคลต่างเพศ การจดทะเบียนครองคู่มีข้อดีกว่าการจดทะเบียนสมรสตรงที่ไม่ต้องเปลี่ยนไปใช้นามสกุลของอีกฝ่ายเดิมที พระราชบัญญัติการครองคู่ ค.ศ. 2004 (Civil Partnership Act 2004) กำหนดให้บุคคลผู้สามารถจดทะเบียนสถานภาพนี้เป็นบุคคลเพศเดียวกันเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2018 รัฐบาลสหราชอาณาจักรและรัฐบาลสกอตแลนด์เริ่มตรวจแก้กฎหมายฉบับนี้ให้ครอบคลุมถึงบุคคลต่างเพศ[1] บุคคลต่างเพศในอังกฤษและเวลส์สามารถจดทะเบียนการครองคู่ได้ตั้งแต่ 2 ธันวาคม ค.ศ. 2019[2] ไอร์แลนด์เหนือได้ตั้งแต่ 12 มกราคม ค.ศ. 2020[3] ประเทศสกอตแลนด์ได้ตั้งแต่ 23 มิถุนายน ค.ศ. 2020[4]การแก้ไขกฎหมายครั้งดังกล่าวให้การรับรองทางกฎหมายว่าผู้จดทะเบียนตามพระราชบัญญัติการครองคู่ ค.ศ. 2004 มีสิทธิและความรับผิดชอบเสมอเหมือนผู้จดทะเบียนสมรส สามารถมีกรรมสิทธิ์ร่วมเหนือทรัพย์สิน, สิทธิร่วมเช่าทรัพย์สิน, สิทธิด้านภาษีมรดก, สวัสดิการสังคม, เงินบำนาญ, สิทธิรับผลประโยชน์จากประกันภัย, สิทธิปกครองบุตร และด้านอื่นๆ เช่นเดียวกับคู่สมรสปกติทั่วไปทุกประการ[5]เมื่อพระราชบัญญัติการสมรส ค.ศ. 2013 อนุญาตให้บุคคลเพียงเดียวกันในอังกฤษและเวลส์สามารถจะทะเบียนสมรสตั้งแต่เดือนมีนาคม ค.ศ. 2014 กฎหมายการครองคู่ก็ยังคงมีอยู่ นอกจากนี้ยังเปิดโอกาสให้คู่รักสามารถเปลี่ยนสถานภาพการครองคู่เป็นสถานภาพการสมรสได้