บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่ง
นักบุญปีเตอร์ตรึงกางเขน (
อังกฤษ:
Crucifixion of St. Peter) เป็น
ภาพเขียนสีน้ำมันที่เขียนโดย
คาราวัจโจ[1] จิตรกรสมัย
บาโรกคนสำคัญชาวอิตาลีที่ปัจจุบันอยู่ที่
วัดซานตามาเรียเดลโปโปโลใน
กรุงโรมใน
ประเทศอิตาลีภาพ “นักบุญปีเตอร์ตรึงกางเขน” เป็นภาพที่เขียนเสร็จในปี
ค.ศ. 1601 เป็นภาพที่เขียนสำหรับ
ชาเปลเซราซิ (Cerasi Chapel) ภายใน
วัดซานตามาเรียเดลโปโปโล ตรงกันข้ามเป็นภาพ “
มโนทัศน์ของนักบุญพอลบนถนนสู่ดามาสคัส” ซึ่งเป็นภาพเขียนอีกภาพหนึ่งของคาราวัจโจ ตรงกลางบนแท่นบูชาระหว่างสองภาพนี้เป็นภาพ “
อัสสัมชัญของพระแม่มารี” โดย
อันนิบาเล คารัคชีภาพนี้เป็นภาพที่แสดงการพลีชีพโดยการถูกตรึงกางเขนของ
นักบุญปีเตอร์—ก่อนจะถูกตรึงกางเขนนักบุญปีเตอร์ขอให้เป็นกางเขนที่กลับกับกางเขนที่ใช้ในการตรึง
พระเยซูเพื่อที่จะไม่เป็นการเลียนแบบพระองค์ นักบุญปีเตอร์จึงถูกตรึงกางเขนโดยการห้อยหัวลงมา นอกจากนักบุญปีเตอร์แล้วก็มีชาวโรมันที่เราไม่เห็นหน้าพยายามที่จะตั้งกางเขนของนักบุญผู้สูงอายุแต่ก็ยังมีกล้ามเนื้อ นักบุญปีเตอร์ดูจะมีน้ำหนักมากกว่าที่ร่างกายบ่งไว้ที่ต้องใช้คนถึงสามคนในการพยายามยกกางเขนขึ้นราวกับว่าบาปในสิ่งที่กำลังทำถ่วงตัวบุคคลทั้งสามภาพสองภาพนี้และ
ฉากแท่นบูชาที่เขียนโดย
อันนิบาเล คารัคชีได้รับการจ้างให้เขียนโดยมอนซิยอร์ทิแบริโอ เซราซิผู้เสียชีวิตไม่นานหลังจากนั้น ภาพเขียนแรกทั้งสองภาพได้รับการปฏิเสธ และผ่านมือไปเป็นส่วนหนึ่งของงานสะสมส่วนบุคคลของคาร์ดินัลซันเนซซิโอ นักวิชาการหลายคนที่รวมทั้งจอห์น แกช, เฮเลน แลกดอน และปีเตอร์ รอบบ์ สันนิษฐานว่าคาร์ดินัลซันเนซซิโอฉวยโอกาสเมื่อเซราซิเสียชีวิตโดยไม่คาดในการเป็นเจ้าของภาพหลายภาพของคาราวัจโจ แต่ภาพแรกของ “นักบุญปีเตอร์ตรึงกางเขน” สูญหายไป นักวิชาการบางคนเชื่อว่าเป็นภาพที่เป็นของ
พิพิธภัณฑ์เฮอร์มิทาจ ใน
เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก แต่ก็ไม่เป็นที่ยอมรับกัน ภาพที่สองจึงได้รับการยอมรับในปี ค.ศ. 1601นักบุญสององค์--ปีเตอร์และพอล—เป็นนักบุญที่เป็นผู้วางรากฐานของสถาบันคาทอลิก ปีเตอร์ผู้เป็น “หลักหิน” ที่พระเยซูประกาศให้เป็นผู้สร้างวัด (
พระวรสารนักบุญแม็ทธิว 16:18) และนักบุญพอลผู้ก่อตั้งสถาบันคริสต์ศาสนาในโรม ภาพเขียนของคาราวัจโจจึงเป็นสัญลักษณ์ของการอุทิศให้แก่ประมุขแห่งอัครสาวกของโรม ภายในวัดที่ตั้งเด่นอยู่กลางจตุรัสที่ต้อนรับนักแสวงบุญผู้มาสักการะเมื่อเข้ามาในกรุงโรมจากทางด้านเหนือ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของหัวข้อของ
การปฏิรูปศาสนาของนิกายโรมันคาทอลิกในการเปลี่ยนแปลงและการเสียสละซึ่งเป็นการต่อต้านการขยายตัวของโปรเตสแตนต์คาราวัจโจหรือผู้อุปถัมภ์ดูเหมือนจะคิดถึงจิตรกรรมฝาผนังของ
ไมเคิล แอนเจโลใน
ชาเปลเพาลินาใน
นครรัฐวาติกัน เมื่อเลือกเขียนภาพนี้ แต่งงานเขียนของคาราวัจโจไม่มีรายละเอียดที่ยุ่งเหยิงเช่นในงานจิตรกรรมฝาผนังแบบแมนเนอริสต์ของไมเคิล แอนเจโล
[2]