ภายนอก

ในการที่จะมีการทวีกำลังแรงขึ้นอย่างรวดเร็วเกิดขึ้นได้นั้น จำเป็นต้องมีเงื่อนไขหลายเงื่อนไขเกิดขึ้นพร้อมกัน ประการแรกคือ อุณหภูมิพื้นผิวน้ำทะเล จะต้องอบอุ่นอย่างสุดขีด (ประมาณหรือมากกว่า 30 องศาเซลเซียส หรือ 86 องศาฟาเรนไฮน์) และน้ำที่มีอุณหภูมินี้จะต้องมีช่วงความลึกอย่างเพียงพอ ดังนั้นคลื่นจึงจะไม่หมุนวนพาเอาน้ำที่เย็นกว่าด้านล่างขึ้นมาที่พื้นผิว ประการที่สองคือ ลมเฉือน จะต้องมีความรุนแรงต่ำ ซึ่งเมื่อลมเฉือนมีความรุนแรงสูง การพาความร้อนและการไหลเวียนของพายุหมุนเขตร้อนจะถูกทำให้กระจายออกไปได้[2] ประการสุดท้ายคือ อากาศแห้ง อากาศแห้งนั้นสามารถจำกัดการทวีกำลังของพายุหมุนเขตร้อนได้[3]

ภายใน

ตามปกติแล้ว แอนไทไซโคลนในบรรยากาศชั้นบนของโทรโพสเฟียร์เหนือพายุจะต้องมีพฤติกรรมที่ดีด้วย คือ เมื่อความกดอากาศต่ำอย่างสุดขีดที่พื้นผิวพัฒนาขึ้น อากาศจะต้องลอยสูงขึ้นอย่างรวดเร็วภายในกำแพงตาของพายุ และแอนไทไซโคลนที่อยู่ที่บรรยากาศชั้นบน จะต้องช่วยให้ช่องของอากาศนี้พัดอากาศออกจากพายุหมุนได้อย่างมีประสิทธิภาพ[4] ส่วนหอคอยความร้อน (Hot towers) ก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับการทวีกำลังแรงขึ้นอย่างรวดเร็วของพายุหมุนเขตร้อนด้วยเช่นกัน แม้ว่าจะมีการวินิจฉัยแล้วว่าเป็นความสามารถที่แตกต่างกันของแต่ละแอ่งพายุ[5]