การปฏิรูปที่ดิน เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงกฎหมาย ระเบียบหรือขนบธรรมเนียมเกี่ยวข้องกับการถือครองที่ดิน[1] การปฏิรูปที่ดินอาจประกอบด้วยการจัดสรรทรัพย์สินใหม่ที่รัฐบาลเป็นผู้ริเริ่มหรือผู้สนับสนุนซึ่งโดยทั่วไปทรัพย์สินดังกล่าวคือที่ดินเพื่อการเกษตร ฉะนั้นการปฏิรูปที่ดินจึงอาจหมายถึงการโอนการถือครองที่ดินจากผู้มีอำนาจมากไปสู่ผู้ด้อยอำนาจ เช่น จากเจ้าของที่ดินกว้างขวางร่ำรวยจำนวนน้อยไปเป็นของปัจเจกที่ทำงานในที่ดินนั้นจริง ๆ[2] การโอนกรรมสิทธิ์ดังกล่าวเกิดมีค่าชดเชยหรือไม่ก็ได้[3]การปฏิรูปที่ดินยังอาจหมายถึงการโอนที่ดินของเอกชนมาเป็นของรัฐบาลด้วย[4] แต่ลักษณะร่วมของการปฏิรูปที่ดินได้แก่การแก้ไขหรือทดแทนข้อตกลงเชิงสถาบันที่มีอยู่เดิมที่เกี่ยวข้องกับการครอบครองและการใช้ที่ดิน ดังนั้นการปฏิรูปที่ดินจึงไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องมูลวิวัติเสมอไป โดยบางครัง้อาจเป็นเรื่องเล็กน้อย เช่น การปฏิรูปข้อบังคับที่มุ่งปรับปรุงการบริหารจัดการที่ดินก็ได้[5]กระนั้นการทบทวนหรือปฏิรูปกฎหมายที่ดินของประเทศหนึ่ง ๆ อาจเป็นกระบวนการทางการเมืองที่เข้มข้นได้ เพราะการปฏิรูปนโยบายที่ดินทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ทั้งในชุมชนเดียวกันและระหว่างชุมชน ตลอดจนระหว่างชุมชนกับรัฐ ฉะนั้นแม้แต่การปฏิรูปที่ดินและการแก้ไขกฎหมายขนาดเล็กก็อาจเป็นหัวข้อถกเถียงหรือความขัดแย้งมากได้[6]