ตราแผ่นดินการฟื้นฟูพระราชอำนาจปีเค็มมุ (ญี่ปุ่น: 建武の新政 โรมาจิ: Kenmu no shinsei) หรือ การฟื้นฟูเค็มมุ การปฏิรูปประเทศญี่ปุ่นในช่วง ค.ศ. 1333 – 1336 อันตรงกับช่วงปลาย ยุคคะมะกุระ จนถึงต้น ยุคมุโระมะชิ เพื่อทวงคืนพระราชอำนาจจาก รัฐบาลโชกุนคะมะกุระ กลับคืนสู่องค์จักรพรรดิและราชสำนักอีกครั้งโดยมี จักรพรรดิโกะ-ไดโงะ จักรพรรดิองค์ที่ 96 เป็นผู้ริเริ่มก่อการเพื่อหวังให้มีรัฐบาลพลเรือนปกครองญี่ปุ่นอีกครั้งหลังจากต้องตกอยู่ภายใต้การปกครองของรัฐบาลทหารมานานกว่า 141 ปีนับตั้งแต่ ค.ศ. 1192 ที่ มินะโมะโตะ โนะ โยะริโตะโมะ ได้ขึ้นเป็นปฐมโชกุนแต่การฟื้นฟูครั้งนี้ก็ล้มเหลวอย่างมากและถูกแทนที่โดย รัฐบาลโชกุนอะชิกะงะ (1336–1575) ซึ่งนี่คือครั้งสุดท้ายที่องค์จักรพรรดิได้มีพระราชอำนาจโดยสมบูรณ์จนกระทั่งถึง การฟื้นฟูเมจิ ใน ค.ศ. 1868เพราะความตึงเครียดจากการดำเนินนโยบายทางการเมืองที่ผิดพลาดตลอด 3 ปีของ จักรพรรดิโกะ-ไดโงะ ได้นำไปสู่จุดจบของการฟื้นฟูพระราชอำนาจ ใน ค.ศ. 1336 และเป็นจุดเริ่มต้นของ ตระกูลอะชิกะงะ ในฐานะตระกูลโชกุนที่ปกครองญี่ปุ่นรวมถึงเป็นจุดเริ่มต้นของยุคที่เรียกว่า ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ ที่จะดำเนินไปเกือบ 60 ปีก่อนที่ จักรพรรดิโกะ-โคะมะสึ จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์องค์ที่ 6 และองค์สุดท้ายจาก ราชสำนักเหนือ จะสามารถรวมแผ่นดินให้เป็นปึกแผ่นอีกครั้งและก้าวขึ้นเป็นจักรพรรดิองค์ที่ 100 ของญี่ปุ่น ใน ค.ศ. 1392