ในปี ค.ศ. 1923 เจ. วี. คอลเลียร์ ได้ทำการควบคุมการก่อสร้างรถไฟเพื่อขนส่งขอนไม้จากเนปาลเข้าไปยังอินเดีย โดยได้รับอนุญาตจากนายกรัฐมนตรีเนปาล ในช่วงฤดูหนาวของปี ค.ศ. 1924 บริษัทมาร์ตินในโกลกาตา ได้มาทำการสำรวจเส้นทางเพื่อสร้างทางรถไฟไปยังเมืองอัมเลกงาน์จ[3]

การก่อสร้างเริ่มต้นในปี ค.ศ. 1926 และเปิดใช้งานวันที่ 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1927[4] ขนาดความกว้างรางรถไฟ 2 ft 6 in (762 mm) มีรถจักรไอน้ำ 7 คัน ตู้โดยสาร 12 คัน และตู้บรรทุกสินค้า 82 คัน[5] โดยมีรถจักรไอน้ำการ์แรต ซึ่งผลิตโดยบริษัท เบเยอร์ พีคอก แอนด์คอมปะนี ในสหราชอาณาจักร[6]

การให้บริการสิ้นสุดลงในปี ค.ศ. 1965 เมื่อมีการก่อสร้างถนนหนทางใหม่เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ[7]

ก่อนที่ทางหลวงจะถูกสร้างขึ้น ทางรถไฟสายนี้เป็นเพียงสายเดียวที่เชื่อมระหว่างเมืองหลวงกาฐมาณฑุ กับประเทศอินเดีย โดยผู้โดยสารที่มาจากกาฐมาณฑุต้องเดินเขาก่อนที่จะมาขึ้นรถไฟที่สถานี[8] ต่อมาได้สร้างทางหลวงตริภูวันขึ้นในปี ค.ศ. 1956 ทำให้การเดินทางสะดวกสบายมากขึ้น[9][10]