ผู้ติดเชื้อที่ได้รับการยืนยันรายแรกในสหรัฐ เป็นชายอายุราว 30 ปีจากสโนโฮมิชเคานตี รัฐวอชิงตัน ซึ่งถูกประกาศโดย CDC เมื่อวันที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2563[6] เขาเดินทางมาจากนครอู่ฮั่นมายังท่าอากาศยานานาชาติซีแอตเทิล–ทาโคมาในวันที่ 15 มกราคม และถูกรายงานในอีกสี่วันต่อมาไปยังศูนย์การแพทย์ภูมิภาคพรอวิเดนซ์ในเอเวอเรต รัฐวอชิงตัน หลังจากรู้สึกป่วยด้วยอาการของโรคปอดอักเสบ[7][8][9] วันที่ 24 มกราคม มีรายงานยืนยันผู้ติดเชื้อรายที่สองในชิคาโก รัฐอิลลินอยส์ เป็นหญิงอายุราว 60 ปี[10] 43 คนที่มีการสัมผัสกับชายคนแรกถูกเฝ้าระวัง[11] วันที่ 25 มกราคม ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคได้สอบสวนคนสามคนที่แสดงอาการของโคโรนาไวรัสในรัฐมิชิแกน[12]

วันที่ 24 มกราคม มีรายงานอย่างเป็นทางการจากหน่วยงานด้านสุขภาพของสหรัฐ ว่ากำลังมีการตรวจสอบกรณีที่อาจเป็นไปได้อีก 63 กรณีในสหรัฐ มีการตรวจสอบขยายไปทั่ว 22 รัฐ รวมถึงผู้ป่วยรายแรกในรัฐวอชิงตัน และรายที่สองในรัฐอิลลินอยส์[10]

วันที่ 25 มกราคม ผู้ติดเชื้อรายที่สามมีการยืนยันจากรัฐแคลิฟอร์เนีย ซึ่งเดินทางมาจากนครอู่ฮั่น[13]

วันที่ 26 มกราคม มีการยืนยันผู้ติดเชื้อรายที่สี่และห้า ซึ่งเป็นนักท่องเที่ยวจากอู่ฮั่น ในเทศมณฑลลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย และเทศมณฑลแมริโคปา รัฐแอริโซนา ตามลำดับ[14][15] ผู้ติดเชื้อที่รัฐแอริโซนา "เป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยรัฐแอริโซนา ที่ไม่สามารถอยู่อาศัยภายในอาคารของมหาวิทยาลัยได้"[16] และมีการร้องขอจากนักศึกษาให้ยกเลิกชั้นเรียน "จนกว่าจะมีมาตรการป้องกันที่เหมาะสม เพื่อให้มั่นใจในความเป็นอยู่ที่ดีของนักศึกษา"[17]

วันที่ 27 มกราคม CDC รายงานว่า มี "ผู้อยู่ภายใต้การสอบสวน" 110 คน ทั่วประเทศโดยเป็นผู้ที่มีอาการไข้และมีอาการป่วยในระบบหายใจ ซึ่งมีการตั้งข้อสังเกตเพื่อตรวจสอบว่าอาจเป็นผู้ติดเชื้อ[18] วันที่ 29 มกราคม CDC รายงานว่า มีผู้ผู้อยู่ภายใต้การสอบสวนสะสมรวม 165 คน และมี 68 รายที่ผลการทดสอบเป็นลบและยังไม่มีผู้อยู่ภายใต้การสอบสวนใดมีผลเป็นบวก[19]

วันที่ 30 มกราคม CDC รายงานพบการติดเชื้อระหว่างมนุษย์สู่มนุษย์ในสหรัฐเป็นครั้งแรก โดยเป็นสามีของผู้ติดเชื้อรายที่สอง ซึ่งเป็นหญิงอายุราว 60 ปีที่เพิ่งเดินทางไปเที่ยวที่อู่ฮั่นมา ขณะที่ผู้ป่วยรายใหม่นั้นไม่ได้เดินทางไปด้วย[20][21]

วันที่ 31 มกราคม CDC รายงานพบผู้ติดเชื้อรายที่เจ็ด เป็นชายในเทศมณฑลซานตาแคลรา รัฐแคลิฟอร์เนีย ซึ่งเพิ่งได้เดินทางไปยังอู่ฮั่นมา[22] ในวันเดียวกัน กรมอนามัยและบริการมนุษย์แห่งสหรัฐ ได้ประกาศภาวะฉุกเฉินทางสาธารณสุข มีการประกาศบังคับกักโรคสำหรับชาวสหรัฐที่เพิ่งเดินทางไปยังมณฑลหูเป่ย์มา และปฏิเสธการเข้าประเทศสำหรับชาวต่างชาติที่เพิ่งเดินทางไปยังประเทศจีนภายในสองสัปดาห์ นับเป็นคำสั่งกักโรคครั้งแรกในรอบกว่าห้าสิบปี[23]

วันที่ 1 กุมภาพันธ์ CDC รายงานยืนยันผู้ติดเชื้อรายที่แปด เป็นชายอายุราว 20 ปีจากบอสตัน รัฐแมสซาชูเซตส์ ซึ่งเดินทางกลับมาศึกษาต่อยังมหาวิทยาลัยแมสซาซูเซตส์บอสตันจากอู่ฮั่น[24][25]

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ CDC รายงานยืนยันผู้ติดเชื้อรายที่เก้า เป็นหญิงในเทศมณฑลซานตาแคลรา รัฐแคลิฟอร์เนีย ซึ่งเพิ่งเดินทางไปยังอู่ฮั่นมา โดยไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้ป่วยรายแรกในเทศมณฑลนี้[26] ในวันเดียวกัน CDC รายงานยืนยันผู้ติดเชื้อรายที่สิบและสิบเอ็ดจากเทศมณฑลซานเบนิโต รัฐแคลิฟอร์เนีย และเป็นการแพร่ระหว่างมนุษย์สู่มนุษย์กรณีที่สอง[27] นอกจากนี้ กรมอนามัยและสุขภาพจิตนครนิวยอร์ก ได้ประการกรณีที่เป็นไปได้สามกรณี โดยเป็นหญิงอายุต่ำกว่า 40 ปี ซึ่งเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลในแมนแฮตตันเมื่อวันที่ 30 มกราคม และอีกสองเป็นบุคคลอายุมากกว่า 60 ปี ซึ่งเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลในควีนส์เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์[28]

วันที่ 5 กุมภาพันธ์ CDC และกรมบริการอนามัยรัฐวิสคอนซิน รายงานยืนยันผู้ติดเชื้อรายที่สิบสองในแมดิสัน รัฐวิสคอนซิน[29] โดยเจ้าหน้าที่สาธารณสุขกล่าวว่า ผู้ป่วยถูกส่งตรงไปยังโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยวิสคอนซิน หลังจากที่เดินทางถึงยังท่าอากาศยานภูมิภาคเทฑมณฑลเดนในแมดิสัน โดยผู้ป่วยไม่ใช่นักศึกษาที่มหาวิทยาลัยวิสคอนซิน แมดิสัน[30]