การสุ่มแบบเมนเดล (อังกฤษ: Mendelian randomization) เป็นวิธีการทางระบาดวิทยาอย่างหนึ่งใช้ในการหาการกระจายของยีนที่ทราบหน้าที่อยู่ก่อนแล้วเพื่อหาความเป็นสาเหตุของปัจจัยสัมผัสที่เปลี่ยนแปลงได้ (modifiable exposure) ต่อการเกิดโรคในการศึกษาวิจัยแบบเก็บข้อมูลที่ไม่ใช่การทดลอง วิธีนี้บรรยายไว้ครั้งแรกเมื่อ ค.ศ. 1991 โดย Gray และ Wheatley